“ไหมไม่ต้องการ” ยิ่งได้ฟังยิ่งทำให้พู่ไหมเจ็บปวด เขาพร้อมเผชิญไปกับหล่อนหรือ เพียงรสาส่งข้อความมาเขาก็วิ่งแจ้นไปหาแล้วแบบนี้น่ะหรือที่จะดูแลหล่อนกับลูก
“แต่ผมยินดีที่จะให้ครับ” แม้จะถูกปฏิเสธ แต่ชายหนุ่มก็จะสู้ไม่ถอยก่อนจะถอยห่างจากหญิงสาวเพราะต้องไปจัดการเรื่องสำคัญ เขาไม่อยากให้มันมากวนใจร่างเล็กอีกต่อไปและที่สำคัญเขาต้องการให้ร่างเล็กได้พักผ่อน
ตลอดเวลาที่ยังต้องเฝ้าดูอาการ ธามคอยเฝ้าร่างเล็กตลอดไม่ปล่อยให้ห่างกายสักนิด แม้ว่าจะต้องเจอสีหน้าราบเรียบของพู่ไหม หรือการขับไล่ แต่ชายหนุ่มก็ยังคงไม่ลุกไปไหน มีเพียงไม่กี่ครั้งที่เขาลุกออกไปคุยโทรศัพท์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แล้วก็กลับเข้ามาเฝ้าหญิงสาวเช่นเดิม จนกระทั่งวันนี้หญิงสาวก็ได้ออกจากโรงพยาบาล แต่กลับไม่เห็นเงาของธามสักนิด
แม้หญิงสาวจะฉีกยิ้มให้กับผู้ที่มารับซึ่งไม่พ้นลุงจักร แต่มือเล็กกำเข้าหากันจนชุ่มเหงื่อเพราะภายในใจมันเจ็บปวดสิ
