“อั๊วเป็นเจ้าหนี้หนูไหม” เกรียงตอบเสียงดังฟังชัดพร้อมกับอาฆาตชายคนนี้ไว้ในใจ หงุดหงิดว่าตนไม่น่าบอกให้ลูกน้องรออยู่หน้าโรงพยาบาลเลย เขาน่าจะให้มันเข้ามาด้วยจะได้จัดการชายคนนี้
“ไหมติดคุณเท่าไร ผมจะใช้ให้เอง” ธามไม่สอบถามราวเรื่องเพราะคิดว่าคงจริง ไม่เช่นนั้นภรรยาก็คงร้องปฏิเสธออกมาแล้ว และคิดว่าแท้ที่จริงลูกหนี้น่าจะเป็นอรอนงค์ เพราะเมื่อไม่กี่เดือนก่อนอีกฝ่ายก็เพิ่งจะมาขอเงินเขาไปใช้หนี้ แล้วเหตุผลนี้ใช่ไหมที่ทำให้หญิงสาวต้องหางานทำเพิ่ม
“อั๊วไม่เอา อั๊วจะเอาของหนูไหม ไม่ใช่ลื้อ” ตอบกลับออกไปอย่างไว เรื่องอะไรเขาจะยอม เพราะสิ่งที่อยากได้จากหญิงสาวบนเตียงไม่ใช่เงินแต่เป็นเรือนร่างสวยต่างหาก
“ผมเป็นสามีของไหม เมียผมติดเงินคุณ ผมก็มีสิทธิ์ใช้ให้ หรือเสี่ยจะต้องการไปคุยกับตำรวจ” น้ำเสียงกระด้างขึ้นเป็นเท่าตัวอย่างโมโห แถมความโกรธเกรี้ยวก็แผ่กระจายจนแสดงออกมาทางสีหน้าอย่างเห็นได้ชัด ขนาดพู่
