แล้วพุ่งตัวเข้าไปขวางก่อนหวังจะดึงให้ศศินมาอยู่ข้างตน แต่การกระทำของศศินก็ทำให้หล่อนแทบจะกรีดร้อง เพราะนอกจากเขาจะผลักหล่อนแล้ว เขายังดึงตัวของพู่ไหมไปอีกข้างราวกับปกป้อง มือทั้งสองกำแน่น ความอิจฉาและริษยาได้ก่อตัวมากขึ้นทุกขณะ
“ศศินคุณกล้าผลักรวงหรือคะ”
“ใช่ มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับการกระทำที่คุณทำไว้กับผมและไหม” เขาตะคอกใส่อีกหน ก่อนจะหันไปหาคนข้างกายแล้วบอกเสียงพร่าและดวงตาคมก็เว้าวอน ทำให้พู่ไหมกัดเม้มเรียวปากเพราะใจไม่อยากจะไป เนื่องจากไม่อยากให้เรื่องราวมันบานปลายไปมากกว่านี้ แต่ทุกสิ่งที่ศศินทำลงไปก็เพราะหล่อน แล้วเธอจะปฏิเสธลงคอได้อย่างไร
“ไหมไปกับศินนะ” ไม่นานใบหน้าคมก็เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม เพราะคำตอบที่ได้รับคือการพยักหน้าเนิบๆ
มันไม่ต่างจากโดนตบหน้าเข้าฉาดใหญ่เมื่อเห็นว่าที่คู่หมั้นจับมือศัตรูแล้วเดินผ่านหน้าเธอไป โดยที่เขาไม่มีเหลียวมามองหล่อนสักนิด หญิงสาวกรีดร้องลั่นอย่างบ้าค
