ผู้ชายตรงหน้าเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง แววตามองอย่างจับผิด ก่อนจะแสร้งบีบน้ำตาเพราะมันเคยใช้ได้เสมอกับผู้ชายคนนี้ เนื่องจากตอนนี้หล่อนต้องการให้เขาเข้าข้างและช่วยคิดวิธี
“ตอบมาสิคะ พี่ธามไม่รักรวงแล้วใช่ไหม พี่ธามต้องหาทางช่วยรวงสิคะ” แสร้งสะอื้นถามพร้อมกับตีสีหน้าผิดหวัง
“...”
“อย่าบอกนะคะว่าที่พี่เป็นแบบนี้ก็เพราะนังไหม พี่ธามรักมันหรือคะ” แววตามีความตระหนกไม่น้อยเมื่อเห็นสิ่งที่อีกฝ่ายตอบกลับ พร้อมกัยส่ายหน้าไปมาอย่างไม่เชื่อ
“ครับพี่รักไหม” เขาไม่รีรอที่จะบอกเพราะมันคือความจริง เขารักพู่ไหม เขาไม่รู้ว่ารักตั้งแต่ตอนไหน แต่สิ่งที่เขารู้คือเมื่ออีกฝ่ายพูดถึงการหย่า หัวใจเขาก็จะเจ็บไม่ต่างจากโดนมีดกรีดลงกลางใจ จนแทบรู้สึกว่าไม่สามารถหายใจได้อีกต่อไป
“ไม่จริง พี่ธามรักรวงต่างหาก รวงรู้” จะให้เชื่อได้อย่างไรในเมื่ออีกฝ่ายรักหล่อนมาตั้งหลายปี จะเปลี่ยนใจได้อย่างไรเพียงระยะเวลาสั้นๆเองที
