“ขอบคุณค่ะ แต่ไหมไม่ขอรับนะคะ” พร้อมกับขืนตัวออกจากวงแขนกำยำซึ่งก็ทำสำเร็จ การถูกปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่ามันทำให้ธามสิ้นหวัง นัยน์ตาคมแดงก่ำเต็มไปด้วยความชอกช้ำ เจ็บจุกไปทั่วอก “เอกสารหย่าไหมจะเตรียมให้นะคะ อ้อ แล้วก็ไม่ต้องไปส่งไหมค่ะ ไหมเรียกแท็กซี่แล้ว” คนท้องปั้นหน้าให้เฉยที่สุดทั้งที่น้ำตามันก็จะไหลไม่ต่างกัน ปากบอกจะเข้มแข็งแต่ใจมันอ่อนแอ พู่ไหมกำลังต้านทานความอ่อนแอ หล่อนรู้ว่าคงจะห้ามน้ำตาไว้ไม่ได้แต่มันจะต้องไม่ไหลต่อหน้าเขา ขาที่กำลังก้าวขึ้นรถแท็กซี่สั่นเทาไม่น้อย แม้อยากจะหันกลับไปมองเขาอีกครั้ง แต่หล่อนก็ต้องทำใจแข็ง เพราะกลัวว่าใจมันจะหวั่นไหว ทั้งที่รู้ดีว่าการออกมาจากบ้านหลังนี้ มันคือสิ่งที่ดีที่สุดที่หัวใจจะได้ไม่ต้องเจอกับความช้ำใจอีก แต่เธอกลับรู้สึกเหมือนจะขาดอากาศหายใจเสียอย่างนั้น สุดท้ายเมื่อขึ้นรถมาแล้วก็อดที่จะหันไปมองบ้านหลังนี้อีกครั้งไม่ได้...แ