“ผมรักคุณทูนหัว ผมรักคุณสุดหัวใจ ผมขอโทษที่เคยทำร้ายจิตใจของคุณ แต่อยากจะขอโอกาสบ้างได้ไหม ขอให้ผมได้พิสูจน์ความรักความจริงใจที่มีต่อคุณ และขอให้ผมได้มีโอกาสดูแลคุณกับลูกของเราไปตลอดชีวิต” มาเฟียหนุ่มเอ่ยอย่างหนักแน่นมั่นคง ทุกวลีล้วนกลั่นออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ ปฏิเสธไม่ได้ว่าน้ำคำที่ถูกถ่ายทอดออกมาจากปากหยักทำให้สาวเจ้าใจอ่อนยวบ ทิฐิที่มีพลันลดลงไปกว่าครึ่ง หากแต่ความหวาดระแวงก็ยังคงหลงเหลืออยู่
“อย่าคิดนะว่าการที่คุณพูดจาหวานหูชวนซาบซึ้งแค่นี้จะทำให้ฉันใจอ่อนยอมให้อภัยคุณง่ายๆ ผู้ชายร้ายกาจอย่างคุณไม่สมควรจะได้รับการให้อภัยจากใครทั้งนั้น โดยเฉพาะฉัน และรู้ไว้ซะว่าตอนนี้ฉันทั้งเกลียดและขยะแขยงคุณ จนไม่อยากจะหายใจร่วมโลก ฉะนั้นออกไปจากบ้านฉันซะ แล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก ให้คิดเสียว่าเราสองคนได้ตายจากกันไปแล้ว” แม่สาวแสบขืนกายออกจากอ้อมแขนอันแสนอบอุ่นซึ่งเธอโหยหาตลอดเวลาที่ต้องไกลกัน
