เวลาบ่ายแก่ๆ ของวันเดียวกัน เสียงฝีเท้าแผ่วเบาทว่ามั่นคงที่มาหยุดลงตรงเบื้องหลัง ทำให้เจ้าของร่างเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวลซึ่งนั่งทอดอารมณ์อยู่หลังบ้านหลุดออกจากภวังค์ ก่อนจะถอนหายเฮือกใหญ่
“คุณป้ามีอะไรกับหนูหรือเปล่าคะ” น้ำเสียงซึมเศร้าที่หลุดออกมาจากริมฝีปากแห้งผากทำให้คนฟังหัวใจกระตุกวาบ วินาทีนั้นความรู้สึกผิดสาดโครมเข้าสู่จิตใจของเจคอบอย่างบ้าคลั่ง ครั้นไร้เสียงตอบโต้จากผู้ที่เธอคิดว่าเป็นป้าโอลิเวียสาวเจ้าก็ย่นหว่างคิ้วเรียวเข้าหากัน แล้วหันขวับกลับมาทางด้านหลัง
“คุณ!” ทันทีที่เห็นว่าเป็นใครพาฝันก็หลุดอุทานออกมาด้วยความตะลึงงัน ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วพยุงกายลุกขึ้น ทันใดนั้นอาการวิงเวียนและหน้ามืดก็เข้าเล่นงานเธออย่างกะทันหัน ส่งผลให้ร่างอ่อนแรงซวนเซจนเกือบจะล้มหัวคะมำ ทว่าเดชะบุญที่วงแขนแกร่งโอบประคองไว้ได้ทันท่วงที
“ระวังหน่อยสิทูนหัว ผมเป็นห่วงคุณกับลูกของเรานะรู้ไหม” เสี
