“คุณทวดหรือครับ” จังหวะนั้นอ้อมสาวใช้เดินมาถึงจุดนี้พอดี
“น้องพราวเป็นหลานคุณย่านอมค่ะ ตอนนี้คุณย่านอมคุยกับคุณท่านในห้องนั่งเล่นค่ะ น้องพราวออกมาวิ่งเล่นน่ะค่ะ” อ้อมเฉลยให้คนเป็นนายรู้ “ไปค่ะน้องพราว ไปหาคุณย่ากันค่ะ”
“งั้นไปกับลุงนะครับ ลุงจะไปหาคุณย่าพอดี”
“ค่ะคุณลุง” พราวพรรณยิ้มให้ศุภวัตร ไม่มีความหวาดกลัวคนแปลกหน้าให้เห็น ทั้งที่อุปนิสัย พราวพรรณไม่เข้าใกล้คนไม่รู้จัก ตามคำสอนมารดา เพราะไม่รู้ว่า คนนั้นเป็นพวกมิจฉาชีพหรือไม่ ศุภวัตรมองมือน้อยๆ สอดเข้ามาในมือตน ราวกับหนูน้อยต้องการให้ตนจูง ชายร่างสูงใหญ่ยิ้ม กุมมือเล็กพาเดินเข้าบ้าน
บทที่ 3
พบเจอ
14.15 น.
ศุภวัตรไม่เคยยิ้มเต็มใบหน้า ไม่เคยรู้สึกว่า ไม่อยากมาทำงานเท่าวันนี้ หากไม่ติดว่า หนูน้อยที่เขาเจอวันนี้ ง่วงนอน ประนอมจึงพากลับบ้านไปนอนกลางวันตามประสาเด็ก ศุภวัตรคงไม่เข้าบริษัท อยู่เล่นกับพราวพรรณ เด็กแสนน่ารัก ฉลาดและพ
