จิณ
“ทำไมยังหาไม่เจออีก!” ผมถามคนตรงหน้าออกไปอย่างไม่พอใจ นี่ก็เป็นอาทิตย์แล้วที่ผมยังหาณิชาไม่เจอ ส่วนเจ้าของรถที่พาณิชาออกไป ผมก็ไปหามันมาแล้ว ผมรู้ว่ามันเป็นรุ่นพี่ของณิชา มันบอกผมแค่ว่าคืนนั้นมันพาณิชาออกจากโรงพยาบาลจริง แต่ณิชาขอลงกลางทางบอกว่าจะกลับห้องพักตัวเอง มันก็ไปส่ง และที่ๆมันบอกว่ามันไปส่งณิชาก็คือหอพักเก่าของเธอ
แต่พอผมไปถามที่หอพักของเธอ ก็บอกว่าไม่เห็นณิชากลับมาที่นี่นานแล้ว ผมขอดูกล้องวงจรปิดก็ไม่เห็นณิชาเข้ามาที่หอพักจริงๆ ตอนนี้ผมไม่แน่ใจว่าไอ้นั่นมันโกหกผมหรือว่ามันไปส่งณิชาจริง แต่ไปส่งไม่ถึงหน้าหอเลยทำให้ไม่เห็นอะไรเกี่ยวกับมันหรือณิชาเลย
แต่ผมก็ไม่ได้ปล่อยมันไปง่ายๆหรอก ผมให้คนของผมจับตาดูมันอยู่ จนตอนนี้อาทิตย์หนึ่งแล้วมันก็ยังไม่มีอะไรหน้าสงสัย คนของผมรายงานเหมือนเดิมทุกๆวันว่ามันไปแค่คอนโด บ้าน แล้วก็บริษัทของมันแค่นั้น และไม่มีท่าทางที่เป็นพิรุธอะไร นั่นยิ่งท
