ณิชา
“เพราะตอนแรก ฉันอยากแก้แค้นนาย” ฉันหันไปมองหน้าจิณและพูดออกไป
“เธอ!...” จิณมองหน้าฉันด้วยความแปลกใจและโกรธปนกันไปหมด
ตอนนั้นฉันกับจิณคบกันตั้งแต่ขึ้นมัธยมปลายได้เทอมหนึ่ง เราสองคนเรียนคนละโรงเรียน เขาเรียนโรงเรียนคนมีเงิน แต่ฉันเรียนโรงเรียนรัฐธรรมดา แต่ด้วยความบังเอิญ ตอนนั้นเขามีเรื่องกับกลุ่มผู้ชายวิ่งไปทางหอพักฉันพอดี ฉันที่กำลังเดินกลับห้อง เห็นกลุ่มวัยนักเรียนกำลังมีเรื่องกัน และตอนนั้นก็มีรถตำรวจมา ทำให้กลุ่มนั้นแตกกันเหมือนผึ้งแตกรัง
ตอนนั้นจิณวิ่งมาทางที่ฉันกำลังยืนอยู่พอดี แล้วไม่รู้ว่าเพราะความใจกล้าอะไรของฉัน ฉันจึงฉุดเขาแล้วพาไปหลบแถวๆนั้น เพราะฉันรู้จักซอยนี้ดี พอทุกอย่างสงบไม่เหลือใครแล้ว ฉันกับจิณก็ออกจากที่ซ่อน ทำให้ฉันเห็นแผลที่หน้าเขา
“นาย! หน้านาย...” ทั้งเลือด ทั้งรอยเขียวม่วงเยอะไปหมด
“ช่างเถอะ ขอบใจที่ช่วยแล้วกัน” เขาพูดขึ้นอย่างไม่สนใจอะไรเท่าไหร่ แต่ฉันก
