ดรัสตันนั่งถอนหายใจด้วยความรู้สึกเบื่อหน่าย งานตรงหน้านั้นทั้งน่าเบื่อและทำให้รู้สึกอยากจะเททุกอย่างทิ้งไปไกลๆ แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ ถึงพี่ชายฝาแฝดของเขาจะบอกว่าให้เขาหยุดงานแล้วไปตามหาพริมาภาเต็มตัว แต่สุดท้ายดรัสตันก็ทำอย่างนั้นได้เพียงไม่นาน เพราะไม่อยากเห็นแก่ตัวจนเอาเปรียบทริสตันที่ตอนนี้ทำงานหนักแทนเขาจนแทบไม่มีเวลานอนอยู่แล้ว
อีกอย่างทำงานก็เป็นการฆ่าเวลาที่ดี อย่างน้อยมันก็ช่วยเขาดับความฟุ้งซ่านในใจได้บ้าง แม้จะนิดหน่อยก็ตามที
วันนี้ดรัสตันเข้าสำนักงานใหญ่ของโรงแรมเดอมาเรียน่าซึ่งเป็นส่วนที่เขาดูแลอยู่ในเวลานี้ ขณะที่เซ็นเอกสารที่พิภพเลขาฯ ของเขานำเข้ามาวางไว้ให้ตั้งแต่เช้าแล้วเงียบๆ จู่ๆ อีกฝ่ายก็เคาะประตูห้องของเขาแล้วเข้ามาหาด้วยสีหน้าท่าทีเคร่งเครียด
ดรัสตันปรายตามองอีกฝ่าย แล้วพิภพก็รู้ว่าเขาควรจะรีบรายงานธุระที่ทำให้เข้ามาภายในห้องนี้ทันที
“คุณแดนครับ ข้างล่างโทร.มาแจ้งว่า
