เมื่อมาถึงห้องนอนแล้วพริมาภาก็ตรงดิ่งเข้าไปในห้องน้ำ ไม่สนใจดรัสตันที่ยังคงทำท่ามึนตึงสักนิด เธอคิดว่าอาจจะเป็นเพราะตัวเขาน่ะฮอร์โมนแปรปรวนเองนั่นแหละ วันนี้ทั้งวันเธอคิดว่าตนเองไม่ได้ทำอะไรที่กวนอารมณ์ของเขาเลยสักนิดเดียว
เมื่อออกมาจากห้องน้ำและอยู่ในชุดนอนเรียบร้อย พริมาภาจึงเห็นว่าดรัสตันเองก็อาบน้ำเรียบร้อยแล้วเหมือนกัน เขานั่งอยู่บนเตียง สายตาจับจ้องเธออยู่ตลอด ทำให้พริมาภาค่อนข้างรู้สึกไม่ไว้วางใจเท่าไรนัก แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่กล้าทำอะไรที่ทำให้ดรัสตันโมโหจนหาเรื่องเธอได้
แต่ดูเหมือนเธอจะคิดผิด...เพราะพอเธอขึ้นไปบนเตียงก็ถูกคนตัวใหญ่กว่ากระชากเข้าหาตัวเอง เขากดร่างเธอลงบนเตียงกว้าง โดยมีร่างของเขาอยู่ข้างบน ดวงหน้าหล่อเหลานั้นกระด้างเย็นชา เต็มไปด้วยโทสะอันเยียบเย็นที่ทำให้พริมาภารู้สึกกลัวยิ่งกว่าครั้งไหนๆ
“พะ...พี่แดน...”
เธอเรียกเขาเสียงสั่น พยายามใช้ไม้อ่อนในการพูดคุยกับเขา แต
