ในคลับอึกกระทึกด้วยเสียงดนตรีมัน ๆ ผู้คนต่างปลดปล่อยอารมณ์ไปกับค่ำคืนที่เคล้าไปด้วยสุราและคนแปลกหน้า
แต่ใครจะสนุกเขาไม่รู้ เพราะเขาคนนี้กำลังจะบ้าตายอยู่แล้ว!
“กล้าลุกไปลากไหมล่ะ” เพื่อนรักอย่างภีมภัทรถามด้วยรอยยิ้มสะใจไม่น้อย มองเพื่อนสนิทตัวเองอย่างขบขัน
“กูแม่ง!” พูดได้แค่นั้นแต่ก็ไม่สามารถลุกออกจากโต๊ะไปลากแม่ของลูกกลับมาได้ เพราะแม่ตัวดีแผลงฤทธิ์ใส่เขาจนไร้ทางไป
“ถ้าพี่ยังไม่เลิกลากข้าวตามใจแบบนี้อย่าหาว่าข้าวไม่เตือน”
“ข้าวสามารถเดินไปบอกผู้ใหญ่ได้ว่าเราไม่เคยเป็นอะไรกัน และพี่ก็นอกใจข้าวมาตลอด”
“พี่เลือกเอง ยอมรับสิ่งที่เลือกให้ได้”
“ถึงจะบอกว่าไม่เคยนอกกายแล้วมันยังไง สิ่งที่ไม่ไว้หน้ากันก็ทำไปแล้ว”
“งั้นข้าวจะทำบ้าง ถ้าทนได้ก็ทน ถ้าทนไม่ได้ก็เลิก”
“ข้าวจะทำจนกว่าจะพอใจเหมือนที่พี่เคยทำ”
“นั่งมองเฉย ๆ พี่เบียร์ เหมือนที่ข้าวเคยมองและปล่อยผ่านอย่างพี่ต้องการ”
นั่นแหละ ทุก
