เวลาตีห้าครึ่ง
ร่างสูงใหญ่แต่งกายด้วยชุดนักศึกษาถูกระเบียบ สวมเนคไทและเข็มขัดตรามหาวิทยาลัย ติดกระดุมเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวอย่างเรียบร้อย เขามองตนเองในกระจก มองผ่านผ้าม่านหน้าต่างไปยังฝั่งตรงข้าม
“ความรักมักทำให้คนตื่นเช้า” ประโยคที่ไม่เข้ากับสถานการณ์หลุดจากริมฝีปากหยักระเรื่อ
คิมแต่งกายเรียบร้อย นั่งมองหน้าบ้านเธออยู่แบบนั้นพร้อมจิบกาแฟหอมกรุ่นจากเครื่องชงกาแฟราคาหลักแสน
ฟ้าสลัวยังไม่ทันสว่าง
เธอตื่นแล้ว ตื่นเช้ามากทั้งที่เมื่อคืนได้นอนไม่กี่ชั่วโมง
ชายหนุ่มนั่งอยู่ในบ้านชั้นเดียวฝั่งตรงข้าม มองดูเด็กสาวกำลังรดน้ำผักในกระบะโฟม รดน้ำดอกไฮเดรียนเยียสามสี่กระถางหน้าบ้านเธอ
ร่างเพรียวสมส่วนสวมกางเกงขาสั้นกุดอวดเรียวขาขาวผ่อง เสื้อยืดรัดรูปพอดีตัวคอกว้างสีดำเผยออ้าออกเมื่อเธอก้มเด็ดใบแห้งออกจากกระถาง
คิมนั่งอยู่ในบ้านมืดมิด เขาไม่ได้เปิดไฟ สายตาเพ่งมองวอแวจากความมืด มองทุกสิ่งที่เ
