นักศึกษาค่อนข้างแน่นในร้านกาแฟใต้ตึกเรียนคณะบริหารธุรกิจ
เสียงกระดิ่งแขวนหน้าร้านสั่นไหวทักทาย ทุกคนต่างหันมามองสองหนุ่มสวมเสื้อช็อปคณะวิศวกรรมศาสตร์เรือนร่างสูงใหญ่โดดเด่ด พวกเขาเดินเข้ามาทางหน้าประตู
สาว ๆ คณะบริหารธุรกิจที่นั่งในร้านถึงกับอ้าปากค้างกันเป็นแถว
โดรกอนผลักประตูเดินนำหน้าเข้ามาก่อน ตามด้วยแจ็ค ทั้งสองคนเป็นที่จดจ้องของหญิงสาวต่างคณะ พวกเขาแต่งกายด้วยเสื้อช็อปสีเทาปักตราคณะวิศวกรรมศาสตร์ รูปร่างล่ำสัน หุ่นแซ่บอย่างนักกีฬาแตกต่างจากชายหนุ่มร่างบอบบางสวมเชิ้ตสแล็คในคณะบริหารธุรกิจ หญิงสาวในร้านกาแฟจึงหันมามองเป็นตาเดียว
“อยู่ไหนนะ” โดรกอนพึมพำ
“พากูมากินกาแฟไม่ใช่เหรอ มาถึงที่นี่ก็คงไม่เจอวอแวหรอก กูไม่ได้นัดน้องไว้” แจ็คหันไปสั่งเอสเปรสโซ
“กูไม่ได้พามึงมาเจอแฟนเก่า”
“แล้วมึงมองหาใคร”
“คนที่เชิญกูกับมึงมากินกาแฟ”
โดรกอนหันไปสั่งลาเต้เย็นแบบหวานจัด ขัดกับหน้าโหด ๆ กล
