เรือนร่างสูงโปร่งในชุดเดรสสีดำเดินไปเดินมา เธอกัดปลายเล็บบนนิ้วเรียวสวย สีหน้าแววตาครุ่นคิดอย่างหนัก ในที่สุดก็ตัดสินใจกดเบอร์โทรออก
“แจ็คนี่มุกเองนะ”
“โทรมาเรื่องที่ตกลงกันไว้เหรอ”
“อืม ...ใช่”
“วันนี้แจ็คจะชวนวอแวไปกินข้าวเย็น มุกมาเจอวอแวเลยก็ได้”
“แต่เรื่องของมุกกับน้อง ต้องคุยกันแค่สองคนนะ เรื่องที่จะคุยไม่สะดวกให้คนอื่นได้ยิน”
“เราจะทิ้งช่วงให้มุกดาคุยกับน้องก็แล้วกัน”
“แจ็คช่วยออกไปก่อนตอนที่มุกคุยกับวอแว”
“ได้ อย่าลืมที่ตกลงกันไว้นะ”
“ไปที่ร้าน Sweet de Latour เวลาสองทุ่มตรง”
“โอเค” แจ็ครับคำ
แจ็คไม่มีโอกาสเข้าใกล้วอแว เพราะคิมตามไปรับไปส่งตลอดเวลา พอจะรู้ว่าสองคนพักห้องข้างกันในคอนโดโกลเด้นเบลล์ ตามปกติคนคบกัน เป็นแฟนกันก็คงอยู่ร่วมห้อง ไอ้คิมคงเช่าไว้สองห้องเพื่อโชว์รวย ยิ่งคิดยิ่งเจ็บใจ รู้สึกเหมือนทำของสำคัญหล่นหาย ไม่ใช่สิ รู้สึกเหมือนหมาคาบไปแดกต่างหาก
เมื่อมุกดาย
