ร่างบางนอนหลับสนิท บนเตียง คราบน้ำตาบนหมอนเปียกชื้น บอกได้ดีว่าเจ้าตัวคงร้องไห้มานานแล้ว มือหนาลูบหน้าซีดเซียวอย่างทะนุถนอม กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆโชยเข้าจมูก มืออุ่นที่ไล้หน้า รินลืมตามอง ภาพตรงหน้า แพทนั่งมองเธออยู่ข้างเตียง เธอผวาลุกขึ้น ดึงแขนเค้าเข้าไปใก้ล แล้วสวมกอด ซุกอกอุ่นอย่างคิดถึง เสียงอู้อี้อยู่กับอก
"คิดถึงจะแย่แล้ว รินไม่สบาย"
แพทจับใจความไม่ถนัด ดึงตัวเธอออกหวังจะมองหน้าให้ชัดๆ แต่รินไม่ยอม กอดเค้าไว้แน่น แพทกอดตอบ ความอึดอัด ความขุ่นข้องหมองใจ หายไป เค้าจะมีใครอีกเธอไม่สนใจหรอก ตอนนี้กอดนี้เป็นของเธอ ร่างบางขยับตัวเข้าไปด้านใน แล้วดึงเค้าให้นอนลง ที่นอน รินนอนทับบนอกกว้าง ผมยาวคลอเคลียที่จมูกเค้า มือหนาลูบผมเบาๆ กอดเธอเอาไว้ ไม่มีเสียงพูด ไม่มีคำเอ่ย ทั้งคู่กอดกัน จนหลับไปในอ้อมแขน
รินขยับตัว เธอมองหน้าเค้า สามวันที่ไม่เจอ หนวดเริ่มขึ้นเป็นตอๆ รินเอามือไปเกาคางเค้า แพทลืมตามอง
