ของเล่นพ่อเลี้ยงเถื่อน

นิยายเรื่องนี้ประกอบไปด้วย 2 เรื่องสั้นดังนี้.. 1. ของเล่นพ่อเลี้ยงเถื่อน 2. ลูกเลี้ยงในกรงมาร เอื้องอรุณถูกชายฉกรรจ์แต่งชุดดำสองคนพาขึ้นรถกระบะคันใหญ่ แล้วขับเข้าป่าในช่วงดึกของค่ำคืนที่มีลมฝนกรรโชกแรง... สาวน้อยวัยใสอายุเพียง 18 ปีกลายเป็นเพียงสิ่งของที่ใช้แทนหนี้สินมหาศาลที่แม่บังเกิดเกล้าและพ่อเลี้ยงของเธอก่อไว้ เธอถูกส่งตัวมาที่กลางป่าซึ่งเป็นปางไม้ขนาดใหญ่ของพ่อเลี้ยงมหาลักษณ์ เจ้าพ่อที่มีชื่อเสียงในด้านความโหดและความเลวลำดับต้น ๆของแดนเหนือ เขานั้นมีฉายาว่า ‘มหาโหด’ ธนากร...พ่อเลี้ยงของเธอเป็นคนทำค้าขายที่ประสบความสำเร็จคนหนึ่งในเชียงราย เขามีร้านอาหาร ร้านคาราโอเกะและปั๊มน้ำมันเล็ก ๆ 2 แห่ง กระจ่ายอยู่ทั่วอำเภอ ซึ่งอยู่ติดชายแดน แต่เพราะเขาโลภมากและติดการพนันจนขึ้นสมอง จึงทำให้ทรัพย์สินเริ่มร่อยหลอลงทุกวัน ส่วนมารดาของเธอ...วดี...ผู้หญิงวัยกลางคนที่ยังสาวและสวย เธอนั้นเทิดทูนผัวและรักลูกใหม่ยิ่งกว่าชีวิต เธอยอมอุทิศทุกอย่างเพื่อคนที่เธอรัก แม้สิ่งที่ต้องเสียไปนั้นคือลูกในไส้ของตัวเอง เพราะถึงเธอจะเป็นลูกสาวแท้ ๆของมารดา แต่เธอก็ไม่ใช่ลูกของธนากร เธอเป็นแค่ลูกติดของมารดาเท่านั้น ด้วยความเกรงใจผัว มารดาของเธอจึงเลี้ยงดูเธอเหมือนเธอเป็นสาวใช้คนหนึ่ง เธอต้องทำงานบ้านทุกอย่าง รวมทั้งเป็นเบ๊ให้น้องสาวสองคนโขกสับอีกด้วย และเมื่อวันหนึ่ง ครอบครัวของพ่อเลี้ยงและมารดาเริ่มมีปัญหาการเงินหนักขึ้น พวกเขาจึงหันไปกู้หนี้ยืมสิน แต่การค้าขายก็ไม่ได้กำไรเท่าที่คิด กอปรกับมีรายจ่ายเกินตัว หนี้สินนอกระบบก็ยิ่งพอกพูน และสุดท้ายก็โดนทวงหนี้ !!! มารดาของเธอจึงเสนอให้นำเธอไปทำงานขัดดอกที่ปางไม้ พ่อเลี้ยงของเธอเห็นชอบตามนั้นจึงเสนอกับพ่อเลี้ยงมหาลักษณ์ซึ่งเป็นเจ้าหนี้ไป พร้อมทั้งส่งภาพถ่ายของเธอไปด้วย และก็เป็นไปตามคาด พ่อเลี้ยงมหาโหดที่ได้ชื่อว่า เจ้าชู้มากเมีย มีหญิงสาวมาติดพันมากมาย ก็ตอบตกลงรับเงื่อนไขโดยไม่มีข้อแม้ใด ๆ แต่เขาก็ยื่นคำขาดว่าหากไม่มีการนำเงินที่หยิบยืมไปมาคืนได้ภายในสามเดือน เขาจะขายเธอให้กับเจ้าพ่อยาเสพติดที่ชายแดนแทนการชำระหนี้นั้น.... เพราะพ่อเลี้ยงมหาลักษณ์ไม่รู้ว่าเธอนั้นเป็นเพียงลูกเลี้ยงของธนากร ไม่ใช่ลูกในไส้ หากเขาจะปู้ยี่ปู้ยำหรือฆ่าทิ้งหมกป่าเสียไหร่ก็คงไม่มีใครสน ! การที่เธอถูกส่งมาที่ปางไม้ ก็เท่ากับถูกจำหน่ายมาให้ตายแล้วนั่นแหละ เพราะเธอเชื่อว่าพ่อเลี้ยงกับมารดาคงไม่มาไถตัวเธอกลับไปแน่ ไม่มีทาง!