สาวน้อยนั่งมองลำธารผ่านหน้าต่างที่มีลูกกรงกางกั้น...สายตาเศร้าสร้อยเงียบเหงาจ้องมองไปข้างหน้าอย่างไรจุดหมาย
เสียงถอนหายใจของเจ้าหล่อนดังขึ้นเป็นครั้งคราว บ่งบอกอารมณ์ที่เซ็งและเบื่อเต็มที
“เฮ้อ...เหมือนคนติดคุกเลยเรา”
เธอคิดว่าตัวเองไม่ต่างจากนักโทษในเรือนจำหรือเชลยในห้องขังสักเท่าไหร่ ไร้อิสรภาพ และถูกลงโทษจากผู้คุมที่โหดเหี้ยมอย่างทารุณ
“ถ้าไม่หาอะไรทำ เราต้องฟุ้งซ่านตายแน่”
เธอว่าจะลองขอเขาทำงานอดิเรกระหว่างที่ถูกขังเป็นนางบำเรออยู่ในกระท่อมโลกีย์แห่งนี้ หากเขาอนุญาต เธอจะได้ไม่ต้องเสียเวลานั่งถอนหายใจไปวัน ๆ
“หวังว่าคุณจะไม่ใจร้ายเกินไปนะ”
“ใครใจร้ายเหรอ???”
เธอตกใจสะดุ้งสุดตัว ก่อนจะหันกลับไปมองผู้ชายตัวโตที่ยืนอยู่ตรงประตูกระท่อม เขามาแล้ว คนที่เธอรอคอยมาทั้งวัน
สีหน้าเย็นชาสุดเหี้ยมเกรียม แต่ทรงเสน่ห์เหลือร้าย กายแกร่งดุจเหล็กกล้าอยู่ในชุดแบบคาวบอย เสื้อเชิ้ตลายสก๊อต
