แล้วอนัญพรก็ต้องตามพ่อกับแม่กลับบ้านแต่โดยดี แม้อยากจะอยู่กับธีร์วราใจแทบขาด เขาสัญญาว่าจะโทรศัพท์หาเธอทุกวัน
พอกลับถึงบ้านอนัญพรก็ตรงขึ้นไปยังห้องนอนทันที เพราะไม่อยากฟังคำบ่นของพ่อกับแม่เนื่องจากฟังมาตลอดทางแล้ว
แม้รู้อยู่เต็มอกว่าตัวเองทำผิดมากแต่เธอก็ขอโทษท่านทั้งสองไปแล้ว หญิงสาวล้มตัวลงกับที่นอนก่อนจะหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมากดวิดีโอคอลไปหาธีร์วรา
“อาธีร์” เสียงออดอ้อนพร้อมใบหน้ารูปไข่ที่งอง้ำเพราะไม่พอใจที่เขายอมปล่อยเธอกลับมาบ้านโดยไม่คิดจะต่อสู้เพื่อเธอ
“ทำไมคนเก่งของอาถึงทำหน้าแบบนั้นละครับ” เขาถามอย่างเป็นห่วง
“อาธีร์ไม่รักหมิงแล้วเหรอคะ ถึงได้ให้หมิงกลับมาอยู่ที่บ้าน”
“รักสิครับ แต่เรื่องมันเพิ่งจะเกิดขึ้น อาอยากให้เวลาพ่อกับแม่ของหมิงได้ทำใจบ้าง แล้วอาก็รู้ว่าสิ่งที่อาทำลงไปมันผิดกับท่านทั้งสองคน เราคงต้องตามใจท่านไปก่อนนะครับ”
“แต่เวลาตั้งหนึ่งปี หมิงคงคิดถึงอาธีร์มาก”
“อาก
