เช้าวันต่อมาซึ่งเป็นวันหยุด นาริกาก็ถูกมาร์คอสเรียกเข้ามาหาพบที่ห้องทำงานบนชั้นสองของตึกใหญ่ หญิงสาวอดแปลกใจไม่ได้เมื่อเห็นข้างกายของชายหนุ่มมีผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งอยู่ด้วย
“นี่เอเดนลูกพี่ลูกน้องของฉันเอง... และต่อไปเขาก็จะเป็นสามีในอนาคตของเธอ เมื่อเธอหย่าขาดจากไอ้เดนนิส โอซิล...”
หญิงสาวตกใจจนพูดไม่ออก ได้แต่เบิกตากว้างด้วยความตื่นตระหนก มาร์คอสเห็นท่าทางของน้องสาวบุญธรรมแล้วก็อดลอบยิ้มไม่ได้
“และนี่คือตั๋วเครื่องบินไปกรุงเทพฯ”
ชายหนุ่มชูกระดาษใบเล็กๆ ในมือขึ้นกลางอากาศ นาริกาก็ยังได้แค่มอง แต่พูดไม่ออกอีกเช่นเคย สมองพังพินาศตั้งแต่ได้ยินว่าผู้ชายหล่อสะอาดตรงหน้าจะเป็นสามีในอนาคตของตัวเองนั่นแหละ
“เอเดนอยากไปเที่ยวเมืองไทยมาก... และฉันก็มองไม่เห็นใครแล้วนอกจากเธอริก้า...”
“แต่ว่า...”
“หวังว่าเธอคงไม่ปฏิเสธคำขอร้องของพี่ชายบุญธรรมใช่ไหม...”
ไม่มีทางเลือกอีกแล้ว... หญิงสาวยังคงยืน
