เดนนิสเลือดเย็นเหลือเกิน เขาเชือดดวงใจของหล่อนด้วยมีดแหลมคม ทั้งกะซวกทั้งทิ่มแทงจนหัวใจของหล่อนฉีกขาดไม่มีชิ้นดี เจ็บปานจะขาดใจ
มาร์คอสเห็นนาริการ้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือดก็อดเดือดดาลไม่ได้ “โอเค... ฉันสารภาพก็ได้ ฉันโกหกนายเรื่องที่พูดเมื่อเช้านี้น่ะ ความจริงฉันมาที่นี่ก็เพราะคำสั่งของพเยีย ไม่ใช่ความต้องการของริก้า”
ทั้งๆ ที่พูดความจริงแล้ว แต่ไอ้เดนนิส โอซิลดันไม่เชื่อซะงั้น เพราะมันหัวเราะลั่นแถมยังตอกกลับมาซะจนเจ็บแสบอีกต่างหาก
“ฉันไม่ใช่ควาย ไม่ได้กินหญ้าเป็นอาหาร ดังนั้นเก็บคำโกหกของพวกนายเอาไว้เถอะ...” เดนนิสเค้นเสียงเดือดดาลลอดไรฟันออกมา เขาหรี่ตามองใบหน้าที่ท่วมท้นไปด้วยคราบน้ำตาของนาริกาอยู่ชั่วอึดใจ ก่อนจะตัดสินใจเดินกลับไปที่ปากประตูห้องรับแขกอีกครั้ง
“แล้วนายจะต้องเสียใจ เดนนิส...” มาร์คอสตะโกนไล่หลัง และนั่นก็ทำให้เจ้าของชื่อหยุดเดิน แต่ไม่ได้หันหลังกลับมา
“ความเสียใจ
