บทที่ 17 เลือดข้นกว่าน้ำ 1

962 คำ

คุณหนูสาวผู้มีรอยยิ้มอ่อนหวานเปี่ยมเสน่ห์ดึงดูดใจผู้คนแทบเก็บอารมณ์เดือดดาลไม่อยู่ เมื่อถูกพนักงานฝ่ายต้อนรับของบริษัทวราเศรษฐ์ คอนสตรัคชัน จำกัด (มหาชน) หยามหน้าด้วยการให้นั่งรออยู่รวมกับผู้ติดต่อคนอื่นๆ ทั้งที่ทุกครั้งหล่อนมาหาเพลิงครามไม่เคยมีใครกล้าเจ๋อหน้าเข้ามาขวางเลยสักครั้ง มีแต่จะก้มหัวพินอบพิเทา “จะให้ฉันรอไปถึงเมื่อไหร่ฮะ” เมษยาสะบัดเสียงถามพนักงานสาวที่คุ้นหน้ากันดีอย่างไม่พอใจ ปรายตามองเหยียดหล่อนราวกับเป็นสวะชั้นต่ำ “รอสักครู่นะคะ เดี๋ยวดิฉันจะแจ้งเลขาท่านประธานให้ทราบอีกครั้ง” “ก็รีบๆ ทำเข้าสิ” หล่อนแว้ดใส่อย่างลืมตัว ทั้งหงุดหงิดทั้งร้อนใจ ไหนอากาศจะยังร้อนไม่เย็นฉ่ำเหมือนแอร์ในห้องเพลิงครามอีกล่ะ ทำเอาหล่อนฮึดฮัดขัดใจโมโหจนแทบจะพ่นไฟได้ ถ้าไม่ติดว่าจะเสียลุกละก็ ป่านนี้หล่อนคงลุกขึ้นมาอาละวาดให้รู้ดำรู้แดงกันไปแล้ว ต้องรู้ไว้นะว่าหล่อนเป็นใคร? หล่อนเป็นคู่หมั้นของเพลิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม