บทที่ 17 เลือดข้นกว่าน้ำ 3

1180 คำ

ในคืนที่อากาศร้อนอบอ้าว เด็กสาววัยสิบเจ็ดที่หลับสนิทจากการช่วยยายอ่อนรับจ้างแบกหามเข็นรถผักในตลาดสดสะดุ้งตื่นสุดตัว รับรู้ได้ว่ามีมือใครบางคนกำลังลูบๆ คลำๆ เนื้อตัวเธออยู่อย่างหยาบโลน หัวคิ้วขมวดมุ่นเพราะกลิ่นสุรายาดองฉุนจัดที่พ่นผ่านลมหายใจฟืดฟาดกลัดมัน ทำเอาเธอขยะแขยงขนลุกชันจนเกือบจะอาเจียน ณหทัยลืมตาโพลงท่ามกลางความมืดภายในบ้านไม้มุงหลังคาสังกะสี แทบช็อกเมื่อเห็นไอเอ็มกำลังขึ้นคร่อมตัวเธออยู่ มือหยาบช้าเลิกเสื้อยืดเธอขึ้นโลมลูบหน้าท้องเลื่อนผ่านเอวคอดกำลังจะขึ้นไปถึงทรวงอก เธอยกมือผลักมันออกสุดแรงเกิด แล้วลุกพรวดจะมุดมุ้งหนี แต่ถูกมันจับข้อเท้าเอาได้ ซ้ำร้ายทับทิมที่ดูต้นทางอยู่นอกมุ้งก็ยังเข้ามาช่วยไอ้เอ็มจับสองมือเธอกดกับพื้นจนหมดหนทางขัดขืน “แม่ช่วยหนูด้วย! อย่าทำหนู...” เธอหวีดร้องอ้อนวอนคนที่หลงคิดว่าเป็นแม่ เมื่อไอ้ชาติชั่วมันปลุกปล้ำซุกไซ้ซอกคอ พยายามจะจูบปากเธอให้ได้ แต่เธอเม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม