คงเพราะนายพลกล้าทราบดีว่าหล่อนกับชูชัยแยกกันอยู่นับตั้งแต่เกิดเรื่องกับณหทัย ถึงจะยังไม่หย่าเพราะรักษาหน้าตาทางสังคม แต่ก็ไม่ต่างอะไรกับการเลิกรา เขาบกพร่องในหน้าที่ความเป็นสามีก็ไม่เป็นไร ที่ทำให้หล่อนรับไม่ได้ก็คือเขาไร้จิตสำนึกความเป็นพ่ออย่างร้ายแรง ในความคิดของชูชัยลูกก็เป็นแค่เครื่องมือให้เขาไต่เต้าไปสู่อำนาจและผลประโยชน์เท่านั้น ไม่จำเป็นต้องใส่ใจ จะเจ็บปวดอย่างไรก็ช่างมัน! “ดิฉันไม่ขอเรียกร้องอะไรทั้งนั้นค่ะ แล้วแต่ลูกๆ เขา” “ยังไงก็ต้องรับในฐานะที่เป็นแม่ของเจ้าสาวครับคุณนิรมล” เกรียงไกรยืนกรานตามความเหมาะสม ฝ่ายภรรยาก็กล่าวสำทับว่า “ใช่ค่ะ ทางเราต้องขอบคุณเสียอีก ที่คุณมลยอมยกหนูใบหม่อนให้เป็นภรรยาของตาคราม ไม่อย่างนั้นลูกชายภัทรคงต้องอยู่เป็นโสดไปยันแก่แน่ๆ เชียว” “แต่...” นิรมลอึกอักลังเล ไม่รู้ว่าควรจะพูดปัญหาที่น่าหนักใจดีหรือไม่ หล่อนสบตากับลูกสาวแล้วตัดสินใจเอ่ยตามตรงว่