“หวังว่าคุณจะไม่คิดร้ายกับฉันอีกนะ คุณจาเมล่า”
หญิงสาวพึมพำออกมาแผ่วเบา ก่อนจะพาร่างอ่อนแรงของตัวเองกลับไปทรุดนั่งลงบนเตียง กำลังจะล้มตัวลงนอนแต่ฟาติมาก็พรวดพราดเข้ามาเสียก่อน
“คุณแองจี้... คุณเป็นยังไงบ้างคะ”
แองเจลล่าฝืนยิ้มออกไป “ไม่เป็นไรแล้วล่ะ ฉันสบายดี...”
ฟาติมาปรี่เข้ามาที่เตียงนอนของแองเจลล่า ก่อนจะมองสตรีตรงหน้าอย่างห่วงใย “ฉันรู้ข่าวจากนาจิฟก็รีบมาเลยทันที ทำไมคุณถึงโชคร้ายแบบนี้นะคุณแองจี้...”
เจ้าของชื่อส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนจะฝืนยิ้มออกมาอีกครั้ง “ฉันบอกแล้วไงว่าไม่เป็นอะไรหรอก ว่าแต่เธอเถอะฟาติมาไม่ทำงานทำการหรือไง เดี๋ยวก็ถูกคนบ้าอำนาจสั่งขังคุกหรอก”
“ฉันฝากงานเอาไว้กับเจดาแล้วล่ะค่ะ ฉันเป็นห่วงคุณนะคุณแองจี้ ว่าแต่ไอ้งูตัวนั้นมันเข้าไปกัดคุณแองจี้ได้ยังไงกันคะ ในเมื่อคุกหลวงแสนจะมิดชิด แค่ยุงยังบินเข้าไปไม่ได้เลย” ท่าทางที่เต็มไปด้วยความสงสัยของฟาติมาทำให้คนมีพิรุธในใจอ
