ร่างเพรียวระหงในชุดเสื้อยืดและกางเกงยีนก้าวออกมาจากห้องครัว หลังจัดเตรียมอาหารและเครื่องดื่มเสร็จเรียบร้อยแล้ว เพราะวันนี้เธอมีนัดตอนเก้าโมงเช้าเพื่อจะไปปิกนิกกันที่น้ำตกท้ายสวน หลังจากเมื่อคืนเปมิกาโทรศัพท์มาขออนุญาตเจ้าของสวนไว้เรียบร้อยแล้ว
ไม่นานนักรถกระบะโฟร์วีลคันใหญ่ก็แล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน เปมิการีบเปิดประตูรถลงมาสวมกอดเพื่อนด้วยความดีใจ
"ฉันดีใจที่ได้เห็นหน้าแก นึกว่าจะโดนสิงโตขย้ำตั้งแต่คืนวานแล้ว" เธอกระซิบข้างหูบัวบูชา
"ไม่ต้องดีใจไปหรอก ก็เธอไม่ใช่หรือไม่ที่จับฉันใส่พานให้สิงโต" บัวบูชาตอบอย่างเข่นเขี้ยว
"แหะๆ" เปมิกาได้แต่หัวเราะแห้งๆ ก่อนจะทักทายเจ้าของบ้านที่เพิ่งเดินออกมา
"สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง ขอบคุณนะคะที่อนุญาตให้พวกเราไปปิกนิกที่ท้ายสวนกัน"
"ด้วยความยินดี คุณปลาเป็นเพื่อนสนิทกับภรรยาผมนี่นา คนกันเองทั้งนั้นไม่ต้องเกรงใจ อยากมาเมื่อไหร่ก็มาได้ทุกเมื่อ" ปฐวีกล่าวพล
