"ไม่แน่ใจอะไรอีก ขนาดนี้แล้วก็บอกไปเถอะว่าเธอก็รักเขาเหมือนกัน" น้ำเสียงเหมือนไม่ได้ดั่งใจของเปมิกาดังมาตามสาย หลังจากที่บัวบูชาโทรศัพท์ไปเล่าและขอคำปรึกษาเรื่องที่อยู่ๆ ปฐวีก็มาสารภาพรักกับเธอ
"น้อยๆ หน่อยยัยปลา เธอมานั่งอยู่ในใจฉันหรือไงถึงได้รู้ดีนักว่าฉันรักหรือไม่รักใคร" บัวบูชาเอ่ยขัดไม่จริงจังนัก
"แหมๆๆ ไม่ต้องไปอยู่ในใจเธอหรอกจ้า ให้มองจากดาวอังคารก็ยังรู้เลย อีกอย่างเซนส์ของฉันไม่เคยพลาดนะ เห็นอย่างพ่อเลี้ยงนั่นไหมกะไว้แล้วไม่มีผิดตั้งแต่งานเลี้ยงคืนนั้น แต่ตอนนั้นถามแล้วทำเป็นปากแข็งอ้ำอึ้ง สุดท้ายเป็นไงล่ะยอมสารภาพรักออกมาจนได้ เธอเองก็เหมือนกันหลอกใครก็หลอกได้นะ แต่หลอกใจตัวเองไม่ได้หรอก รักเขาชอบเขาก็บอกเขาไปเถอะ"
หญิงสาวเม้มปากเมื่อเพื่อนพูดจี้ใจดำ เธอไม่ปฏิเสธว่าแอบมีความรู้สึกดีๆ กับเขาอยู่ไม่น้อย แต่ความรู้สึกนั้นจะเรียกว่ารักได้หรือไม่ก็ไม่แน่ใจนัก
"แต่ถ้าเธอไม่ได้รู้
