"ก็ได้ ผมจะแต่ง ถ้านายแม่ต้องการให้ผมรับผิดชอบขนาดนั้น แต่ผมขอคุยกับพราวมุกตามลำพังก่อนได้มั้ยครับ" หลังจากที่อับจนหนทาง นายหัวกันต์ก็ต้องยอมแต่โดยดี แต่ข้อเสนอที่เขายื่นทำให้นายแม่ และแก้วตา กลับมองพราวมุกอย่างเป็นห่วง
"ไม่เป็นไหร่ค่ะนายแม่ แม่ หนูเองก็มีเรื่องที่จะคุยกับนายหัวเหมือนกัน" ทำให้ผู้ใหญ่ต้องเดินออกไปในที่สุด เพราะในเมื่อทั้งคู่ยืนยันหนักแน่น ว่ามีเรื่องจะพูดและตกลงกันก่อน
เมื่อนายแม่และแก้วตาออกไปแล้ว สีหน้าของนายหัวกันต์ก็หันมาเกรี้ยวกราดใส่เธอทันที
"สมใจเธอแล้วใช่มั้ย ในที่สุด ก็จับฉันเป็นผัวจนได้" พราวมุกอ้าปากอย่างตกตะลึง เพราะเธอไม่ได้มีความคิดแบบนั้นอยู่ในหัวเลย
"หนูไม่ได้ทำแบบนั้น หนูเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมนายแม่กับแม่ถึงรู้"
"แน่ใจเหรอ ว่าเธอไม่รู้ เพราะเธอเองนั่นแหละที่ร้ายที่สุด จากที่เธอคุยกับเพื่อน ก็เห็นจ้องแต่จะจับผู้ชาย เพราะเธอชอบฉัน อยากได้จนตัวสั่
