@ห้องคุยงานของคาสิโน
คิรินควงราเชลพาลงมาถึงหน้าห้องคุยงาน บอดีการ์ดก็รีบเปิดประตูเชิญทั้งคู่เข้าไป.. เพียงแค่นั้นก็เจอเจย์เซนท์คนที่เขารอที่จะเจอมันนัก อยากจะอวดให้เห็นว่าเงินร้อยล้านที่มันทุ่มมา มันก็เอาเมียเขาไปครองไม่ได้
แต่ดันผิดคาด
ภาพมาเฟียที่เขาคิดอาจจะเป็นแนวเดียวกับเขาที่มีรอยสักเต็มตัว ใบหน้าเข้มคม แต่งตัวดูภูมิฐาน แต่กับคนตรงหน้า แม้มีบอดีการ์ดตามติดมาด้วยแต่เจย์เซนท์คนที่ว่าดันแต่งชุดนักศึกษา ใส่แว่นสายตา ดูมองมาที่เขาด้วยสีหน้าแน่นิ่ง ติ๋มจนเขาเองไม่กล้าจะอวดเมียให้ฟัง
ไม่ใช่อะไร แค่กลัวมันร้องไห้ใส่…
“สวัสดีครับ” เจย์เซนท์ยืนขึ้นมองมาที่คิรินและราเชล ก่อนจะพนมมือขึ้นไหว้ เอ่ยสวัสดีด้วยท่าทีนอบโน้ม
“อ่า สวัสดี” สุดท้ายจากที่โอบเอวเมียไว้แน่น ต้องผละออกมารับไหว้ด้วยท่าทีนอบน้อมกลับไปเช่นกัน “นั่งเถอะ” เสียงเข้มเอ่ยจบก็พาราเชลนั่งลงที่โซฟาตรงข้ามเจย์เซนท์
“พอดีป๊าให้มาขอ
