3 ปีต่อมา…
บ้านหลังใหญ่ที่เดิมทีมีเพียงสองหลังติดกัน ตอนนี้มีบ้านอีกหลังถูกสร้างขึ้นมาเพิ่ม..สนามหน้าบ้านที่เคยเป็นเพียงสนามหญ้าทั่วไปให้คนแก่ได้เดินเล่นตอนเย็นๆ ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยเครื่องเล่นมากมายที่ทั้งคุณปู่คุณตาสั่งมาให้ ทั้งสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ที่ถูกสั่งทำมาได้ไม่นานก็มีอยู่พร้อม…
เมื่อก่อนเรามีกันแค่สองครอบครัว คอยดูแลกันไปมาจนเขากับราเชลลงเอยกัน มามีน้องเพลิงตัวเล็กของบ้านที่ตอนนี้โตขึ้น วิ่งไวจนคุณปู่คุณตาไล่ตามไม่ทัน..
“เพลิง อีกละเหรอคับ” เด็กผู้ชายอีกคนที่เดินตามพี่เพลิงมาติดๆ พูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ดูจะหงอยๆ ไป “มะมี๊คิดว่าสวยแล้วจะทำไรก็ได้เหรอคับ ไฟไม่เข้าใจเลย ทำไมปะป๊าถึงรักมะมี๊นักหนา” เปลวไฟ น้องชายที่อายุห่างกันสองปีของพี่เพลิงพูดขึ้น
ก็เพราะตั้งแต่โตมาจนจำความได้ ทั้งน้องเพลิงทั้งน้องไฟก็จะเห็นมะมี๊งอนปะป๊าตัวเองอยู่ประจำ ไม่ว่าป๊าจะขึ้นห้องนอนช้า ป๊าจะออกไปทำงานดึกไป
