EPISODE3
1301 คำ
วิศวะขย้ำรัก
(Engineer’nTaboo SS2)
EPISODE3
เมื่อความสงบกลับมาอีกครั้งต้าก็ได้แต่ล้วงโทรศัพท์มือถือออกมา ก่อนจะกดเข้าแอปพลิเคชันเพสบุ๊กก็เห็นว่ามีรายการอัปเดตของบัญชีสาวน้อยที่เขากดติดตามไว้ ‘ซิน SinSin’
[อุด้งร้านดังเขาว่าอร่อย วันนี้มีคนพามาลองแล้ว!] แคปชั่นสั้น ๆ และภาพของสาวน้อยร่างเล็กในชุดไปรเวทเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นน่ารัก นั่งอยู่ในร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งหนึ่ง ซึ่งชื่อที่เธอแท็กไว้ขึ้นว่า ‘พันไมล์ P.PLINN’ แม้อีกฝ่ายจะไม่ค่อยโพสต์อะไร แต่ผู้ติดตามหลักครึ่งแสน ก็บ่งบอกว่ามีคนสนใจทายาทของตระกูลลินน์ไม่น้อยเลย แน่นอนว่าเมื่อคนที่เธอแท็กคือพันไมล์ ใคร ๆ ต่างก็เข้ามากดไลก์กันยกใหญ่ ซึ่งคอมเมนต์ที่ได้นั้นก็พูดไปในทำนองว่า...อยากให้มีคนพาไปกินอุด้งบ้าง
อีกด้านหนึ่ง...ณ มหาวิทยาลัยเอกชน MDL
ติ๊ง!
[ต้า_TAR.S ได้แสดงความคิดเห็นต่อรูปภาพของคุณ]
เสียงเตือนดังมาจากแอปพลิเคชันเพสบุ๊ก ทำให้สาวน้อยที่กำลังนั่งดูดนมอยู่ชะโงกหน้าไปมองหน้าจอโทรศัพท์ตัวเอง ทว่าคนที่กำลังนั่งอ่านคอมเมนต์ของโพสต์ล่าสุดกลับขยับโทรศัพท์หนี เมื่อชื่อที่แจ้งเตือนล่าสุดคือ ‘ต้า’ มารหัวใจของเขา
“อะไรเหรอ ทำไมต้องเอาหลบด้วย นั่นเพสหนูนะ” ซินวางกล่องนมลง แล้วแบมือขอโทรศัพท์คืน
“ดูก่อน” ทว่าพันไมล์กลับไม่ยอมให้คืนนี่สิ
“ใครเมนต์มาคะ หนูได้ยินแจ้งเตือนนะ” เธอหรี่ตามองหน้าเขา
“ไอ้ต้า!” ไม่รอให้พันไมล์ตอบ องศาที่เดินมาถึงก็ส่งเสียงบอกน้องหนู นั่นทำให้พันไมล์หันไปเขม่นเพื่อนทันที
“พี่ต้าแค่ชมว่าน่ารักเอง ไม่เห็นต้องหัวร้อนเลยนี่นา” ควีนเอ่ย พลางนั่งลงข้างเพื่อนสาว แล้วหันหน้าจอโทรศัพท์ของเธอให้ซินดูว่าต้าแค่คอมเมนต์ชมสั้น ๆ ไม่ได้คอมเมนต์จีบยัยตัวเล็กสักหน่อย
“บล็อกได้ไหม” เจ้าของเส้นผมสีแดงเพลิงถามมา นั่นทำให้สาวน้อยมองสบตาเขา ก่อนที่เธอจะเอ่ย
“ได้นะคะ ถ้าพี่ไม่เชื่อใจหนูก็บล็อกได้เลย” เธอว่า ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นเดินไปโดยไม่พูดอะไรอีก ซึ่งท่าทางของยัยจิ๋วที่ดูเหมือนจะไม่ชอบใจที่เขาถามไปแบบนั้น ก็ทำให้พันไมล์ลุกเดินตามเธอไปทันที
“อะไรวะนั่น เป็นไรกันแต่เช้าอีกแล้ว” บีเบสท์ส่งเสียงถาม เมื่อเห็นว่าพันไมล์สาวเท้าเร็ว ๆ ตามน้องหนูไป
“ไอ้ต้าดิมันมาเมนต์รูปน้องซินว่าน่ารัก ไอ้ไมล์มันเลยถามน้องว่าบล็อกไอ้ต้าได้ไหม” องศาเล่า ทำให้บีเบสท์เหลือจะเชื่อเพื่อนจริง ๆ นี่ไอ้เพื่อนเวรมันเป็นเอามากเลยนะ
“แค่นั้นเองอะนะ แล้วซินว่าไงบ้างคะ” เฌอปรางรีบถาม
“น้องหนูบอกว่าบล็อกได้ถ้าไม่เชื่อใจกัน แล้วก็ลุกหนีมันไปเลย ไอ้ไมล์เลยตามไปนั่นแหละ”
“โห! เฌอว่าเพื่อนพี่ทำเกินไปไหม ดูเหมือนว่าพี่ต้าไม่ได้ขอเป็นเพื่อนในเพสซินนี่นา พี่เขาแค่กดติดตามไว้ แล้วก็กดไลก์บ้าง ไม่เห็นจะต้องหวงขนาดนั้นเลยนี่นา” เฌอปรางเอ่ยอย่างไม่เห็นด้วย ถ้าพันไมล์จะหวงขนาดนั้น ไม่ปิดบัญชีโซเชียลของแฟนสาวไปเลยล่ะ
“พูดยากอะ มันก็หวงของมัน” องศาว่า
“ควีนว่าเกินไปนะ ทำแบบนั้นเหมือนไม่เชื่อใจกันเลย ทั้ง ๆ ที่ซินก็ซื่อตรงกับพี่พันไมล์ขนาดนั้น” ควีนให้เหตุผล
“อย่างไอ้องศาว่า ไอ้ไมล์มันไม่เคยมีแฟน แล้วสาว ๆ ก็เห็นนี่ว่ามันคลั่งรักน้องหนูขนาดไหน กับไอ้ต้าดูเหมือนว่าไอ้ไมล์มันยังไม่ปล่อยง่าย ๆ” บีเบสท์ช่วยอธิบาย ก็เข้าใจว่าบางทีมันก็ดูเกินไป แต่ใจของคนที่มันชอบมาก ๆ มันก็คงหึงหวงไปเรื่อยนั่นแหละ
“เป็นไรกันเหรอฮะ ทำไมบรรยากาศอึมครึมจัง”
“นั่นสิ ฝนไม่ได้จะตกสักหน่อย” ปั้นแป้งว่า
“เฮียมึงอะสร้างความร้าวฉานแต่เช้า” องศาเอ่ย ทำให้ยูขมวดหัวคิ้วมุ่น เมื่อวานก็เห็นกลับกันไปดี ๆ ไหงวันนี้มาคุได้ล่ะ
“เป็นไรกันอีก” แทคเอ่ยถาม พลางส่งกระเป๋าให้สาวน้อย เพราะเขามีงานต้องไปคุยกับเพื่อนในกลุ่ม เลยจะขึ้นตึกก่อนเธอ
“ไอ้ต้ามาเมนต์เพสน้องหนู ไอ้ไมล์มันหึงเลยจะบล็อกไอ้ต้า น้องเลยงอนมัน บอกว่าถ้าไม่ไว้ใจก็บล็อกเลย” บีเบสท์เล่า ซึ่งเป็นจังหวะที่พวกนำทัพมาทันได้ยินพอดี
“โห! ผมว่าหึงเกินไปไหม ผมเห็นนะที่พี่ต้าเมนต์น้องอะ แค่บอกว่าน่ารักเฉย ๆ เอง ไม่เห็นต้องบล็อกกันก็ได้มั้ง ยังไงก็เป็นพันธมิตร”
“ไอ้เรย์พูดถูก ผมว่าเฮียไมล์ทำเกินไป แบบนี้น้องเสียใจแย่” เตย์ว่า ซึ่งนำทัพพยักหน้าเห็นด้วยกับเพื่อน
“ไปอบรมเพื่อนพี่เลยนะ เฌอไม่โอเคเลย ชอบทำให้เพื่อนเฌอเสียใจอยู่ได้” เฌอปรางพาลไปดุแฟนหนุ่ม
“พี่เบสท์จะไปอบรมไอ้ไมล์ยังไงอะ ทำอย่างกับมันพูดง่าย”
“นี่อย่าบอกนะว่าตามไปง้อกันอยู่” เรย์เอ่ยถาม
“เออดิ! น้องเดินหนีมันไปไหนแล้วไม่รู้” องศาว่า
“เฮ้อ! งั้นพี่ขึ้นตึกก่อนนะ แป้งรอไปพร้อมสาว ๆ แล้วกัน” แทคได้ฟังแล้วก็เหนื่อยใจ จึงบอกลาแฟนสาว ทำให้ปั้นแป้งพยักหน้ารับ
ทางด้านของซินที่เดินขึ้นมายืนรับลมอยู่บนชั้นดาดฟ้าของอาคารก็รับรู้ได้ถึงการมาของอีกฝ่าย เพราะสายลมที่พัดผ่านเจ้าของร่างสูงกำยำได้หอบพากลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ของเขาโชยมาด้วย
“เธอโกรธเหรอ” น้ำเสียงห้าวของคนที่เดินมาหยุดยืนข้างร่างน้อยเอ่ยถาม พลางยื่นโทรศัพท์มือถือคืนให้
“ไม่เชิงค่ะ ไม่รู้สิ...หนูไม่รู้ว่าจะต้องรู้สึกแบบไหนดีถึงจะถูกใจพี่”
“ขอโทษ!” ถ้อยคำขอโทษสั้น ๆ ทำให้สาวน้อยหันมามองสบตาคนพูด สีหน้าของเขาที่ดูเหมือนรู้สึกไม่ดีกับการกระทำนั้น ทำให้ซินไม่รู้เลยว่าเธอต้องตอบรับคำขอโทษนี้ยังไง
“หนูไม่ได้คิดอะไรกับพี่ต้านะคะ” เงียบไปพักหนึ่งเธอจึงเอ่ยขึ้น
“ขอโทษไง...พี่หึงเธอมากไปหน่อย” พันไมล์ว่า บางทีเขาอาจจะทำเกินไปก็ได้ ไม่น่าจะต้องทำถึงขนาดนั้น
“อืม...หนูรู้แล้ว หนูแค่รู้สึกไม่ดีตอนที่ได้ยินพี่ถาม ที่จริงหนูไม่อยากให้พี่ไปโต้ตอบอะไรกับพี่ต้าเรื่องนั้นนะคะ เพราะเรื่องของความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้ และการที่ไปโต้ตอบก็ยิ่งเหมือนตอกย้ำกัน ทำไมเราไม่ปล่อยให้พี่ต้ารักษาใจไปล่ะคะ คือว่า...หนูคิดในทางกลับกัน ถ้าคนที่ผิดหวังคือหนู หนูก็คงไม่สามารถมูฟออนได้ง่าย ๆ รู้ว่าไม่สามารถครอบครอง แต่ก็ไม่อยากให้ใครมาตอกย้ำความเสียใจน่ะค่ะ”
เธออธิบายให้เขาฟัง ทำให้พันไมล์เบือนหน้าไปยังวิวยามเช้าของมหา’ลัย เขารู้ว่าตัวเองใจแคบที่ไม่คิดจะเปิดโอกาสแม้แต่ความเป็นเพื่อนให้กับต้า แต่พอได้ยินว่าสาวน้อยคิดแบบนี้ เขาเองก็คงต้องคลายความตึงระหว่างกันลงบ้าง
- ผู้เขียน
