กลางดึก_
~ จะไปห่วงมันทำไมหนักหนา! โตขนาดนี้แล้วให้มันช่วยหาเงินมาสิ มึงจะโง่เลี้ยงมันอีกทำไม!! ~
~อย่ามาพูดแบบนี้นะ! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณโลภมาก ไปคบไอพวกเพื่อนเลวๆแบบนั้น มันจะมีปัญหาได้ยังไงกัน!~
~จะมาโทษกูฝ่ายเดียวไม่ได้หรอก ทุกวันนี้ที่หาเงินมาเพื่อมึงกับอีนั่นต่างหาก พวกมึงนะสิที่ต้องสำนึกบุญคุณคนอย่างกู!~
ขณะร่างอรชรในชุดนอนสีหวาน นั่งคิดถึงเรื่องตอนพูดคุยกับผู้เป็นลุง ราวกับปะติดปะต่อเรื่องในวันนั้น ที่ป้าจิตตรีทะเลาะกับลุงเชาว์เสียงดัง
"ทำไมต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่ๆสิลูกปัดเอ้ย! แล้วมันคือเรื่องอะไรหน่ะสิ!!" พอนึกอะไรออกมือบางเลยรีบควานหาโทรศัพท์ กดเบอร์ต่อสายไปยังมาเฟียหนุ่ม ทั้งที่ขอหมายเลขจากฟินิกซ์ โดยเจ้าตัวกว่าจะยินยอมแสนยากเย็น
~มีอะไร?~ เป็นเสียงเข้มจากปลายสาย ฟังดูเหมือนกำลังยุ่งมีผู้คนรอบข้างมากมาย
"หนูแค่นอนไม่หลับ หรือจะเป็นเพราะคิดถึงเตียงนอนที่เพ้นเฮ้าส์มั้งค
