วันต่อมา...
"เมื่อคืนลูกปัดนอนหลับสบายดีไหม ยิ่งเข้าใกล้ช่วงฤดูหนาว ป้าว่าอากาศเริ่มเย็นแล้วนะ" ผู้เป็นป้าเริ่มทักทายก่อน ตอนเห็นสองเท้าเรียวก้าวลงจากบันได ขณะท่านเตรียมตั้งโต๊ะมื้ออาหารเช้า
"หลับสบายดีทั้งคืนเลยค่ะ ว่าแต่เข้าใกล้หน้าหนาวแล้ว อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ลูกปัดคงทำงานอีกนานแน่เลย" ช่วงปลายปีมีเทศกาลมากมาย เธอคงอยู่ทำงานเลี่ยงการกลับบ้านสักพักนึง
"งานหนักยังไงก็หาเวลาพักบ้างล่ะเรา แล้วที่สำคัญกลับมาบ้านด้วยนะ อย่าให้ต้องโทรไปดู" เชาว์พุ่งเข้ามาในตัวบ้าน ตอนได้ยินประโยคสนทนาของป้ากับหลาน
"ค่ะ ลูกปัดจะหาเวลาพักผ่อนไม่ให้คุณลุงคุณป้าเป็นห่วงนะคะ" เรียวปากสีชมพูอ่อนแสร้งบิดยิ้ม เลือกเดินไปนั่งลงบนโต๊ะ จับสองช้อนยกไปมาเก็บอาการ เพราะเธอกำลังเข้าใจในคำพูดของคุณลุง ราวกับต้องการสื่อความหมายจริงในนั้น
"แล้วคบกับคุณไลเกอร์นานขนาดนี้แล้ว ลองชวนมาบ้านบ้างไหมล่ะ ป้าจะได้ช่วยดูนิส
