ตอนที่ 13 ขอ - อนุญาต
ตื๊ดดด เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือของผมดังขึ้น ขณะที่ผมกำลังคั้นน้ำฝรั่งผสมกับแอปเปิลเขียวดื่มอยู่ในครัว ผมเดินอุ้มท้องโตๆ มาหยิบโทรศัพท์ขึ้นแล้วกดรับสายจากเจ้านายฝรั่งทันที
ผม : ครับคุณเนลสัน / ผมกรอกเสียงลงไปแล้วตั้งใจรอฟังว่าอีกฝ่ายมีเรื่องอะไรต้องการให้ผมทำ เพราะถ้าคุณเนลสันโทรมาแบบนี้บางครั้งก็บอกให้ผมเตรียมทำกับข้าวเอาไว้ให้หรือบอกให้ผมลงไปรับพัสดุใต้คอนโด ซึ่งพัสดุส่วนใหญ่ก็เป็นของจำเป็นสำหรับผมทั้งนั้น
คุณเนลสัน : ป้อน..... // เสียงคุณเนลสันหอบหายใจแรงๆ น้ำเสียงสั่นพร่าดูผิดแผกไปจากทุกวัน
ผม : ครับ....คุณเนลสันเป็นอะไรหรือเปล่า ไม่สบายเหรอ // ผมถามกลับออกไปทันทีเมื่อจับน้ำเสียงได้ว่าคู่สนทนามีบางสิ่งผิดปกติไปจากเดิม
คุณเนลสัน : ป้อนฉันขอนอนกับแม็กซ์ได้มั้ย // น้ำเสียงของคุณเนลสันถามผมเหมือนคนกำลังจับไข้มันแหบพร่าและสั่นเครือ น้ำเสียงขาดหายเป็นห้วงๆ
