บทที่ 6 ภายใน 1 นาที
1234 คำ
บทที่ 6
ภายใน 1 นาที
เสียงหวีดร้องของฉันทำให้คุณวินได้ยิน เขารีบวิ่งลงมาแล้วเปิดประตูห้องนอนจนเห็นฉันกำลังถูกน้องชายของเขากลั่นแกล้ง คุณวิน
รีบเข้ามาลากคอน้องชายออกไป ส่วนฉันรีบลุกขึ้นมาแต่งตัวหยิบปืนในลิ้นชักออกมาด้วย
เดินออกมาจากห้องทั้งสองกำลังโต้เถียงกัน ไอ้เรื่องขาดความอบอุ่นฉันไม่เชื่อหรอก ตอนแรกก็สงสารเห็นว่าเป็นผู้ชายนิ่ง ๆ ซื่อ ๆ
ที่ไหนได้ร้ายไม่เบาเลย
"คุณเวย์ถ้าคุณทำแบบนี้อีกฉันไม่ปล่อยคุณแน่!"
"มึงขึ้นไปเลย ไปนอนไป ส่วนเธอเข้าห้องไป เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะเข้าไปดูแลความปลอดภัยเธอเอง ไอ้เด็กเวรนี่มันไว้ใจไม่ได้!"
"คุณก็เหมือนกัน ฉันไม่เชื่อคำพูดของพวกคุณสองคนแล้ว!"
"งั้นฉันก็ไม่รับปากเวลาเธอหลับบางทีไอ้เด็กเวรมันอาจจะเข้าไปข่มขืนเธอก็ได้นะ เธอไม่รู้อะไรว่าไอ้เด็กนี่มันโรคจิต"
"ทำไมพี่ว่าผมแบบนี้ ผมไม่ได้โรคจิตเลยนะครับ!"
"กูบอกให้มึงขึ้นไป!"
คุณเวย์ทำปากจิ๊จ๊ะแต่ก็ยอมขึ้นไปชั้นบนแต่โดยดี ส่วนฉันมองหน้าคุณวิน เขาพยักหน้าให้ฉันเข้าห้องส่วนตัวเองเดินเข้ามาดูความปลอดภัยของฉัน
"คุณจะเข้ามาในห้องทำไม ออกไปเลยฉันไม่ไว้ใจพวกคุณแล้ว!"
"ไม่รู้ไอ้เด็กเวรนั่นมันแอบติดกล้องไว้หรือเปล่า เธอเป็นบอดี้การ์ดไม่รู้หรือไงว่าภัยใกล้ตัวอันตรายที่สุด"
ฉันเงียบไม่กล้าพูดอะไรปล่อยให้คุณวินเดินสำรวจห้องฉันจนเขาเดินไปล็อกประตู ปืนที่ฉันถืออยู่ยกขึ้นมาจ่อเข้าที่หัวของเขา เอาสิถ้าทำอะไรฉันกระสุนปืนเจาะเข้าไปในหัวของเขาแน่
แกร๊ก!
"อ๊ะ!"
"มันมีกระสุนที่ไหนไอ้เด็กเวรมันเอากระสุนเธอออกหมดแล้ว"
จริงด้วย! ฉันรีบเช็กกระสุนปืนมันไม่มีเลยสักลูกเดียว ฉันขอเปลี่ยนชื่อคุณเวย์เป็นคุณเวรก็แล้วกัน ทำไมถึงทำกับฉันแบบนี้ทั้ง ๆ
ที่ฉันเอ็นดูเขามากกว่าคุณวินอีก
"ไม่มีอะไรแล้วคุณก็ออกไปฉันจะนอน!"
"เธอก็นอนไปสิ ให้ไอ้เวย์มันหลับก่อนเดี๋ยวฉันขึ้นไปเอง"
"ไม่! ออกไป!"
คุณวินจับร่างของฉันลงมาที่เตียง ฉันตั้งท่าจะถีบแต่ก็ถูกเขาแทรกมาตรงกลางหว่างขา สองแขนถูกรวบขึ้นไปเหนือหัว
"นี่คุณวิน!"
"ลาออกไปซะไม่ต้องมายุ่งกับพวกฉัน!"
"ฉันไม่ลาออก!"
"ถ้าเธอไม่ลาออกเธอแน่ใจนะว่าจะรับมือกับพวกฉันได้ ถึงเธอจะเป็นบอดี้การ์ดจะใช้ปืนเป็น จะต่อสู้เป็น แต่แรงผู้หญิงกับแรงผู้ชายมันต่างกัน แค่ฉันเล่นทีเผลอเธอเสียตัวเอาง่าย ๆ เลยนะ"
"ฉันไม่มีวันยอมแพ้คุณง่าย ๆ หรอก พวกคุณต้องทำงานตามคำสั่งของท่านประธาน และฉันก็จะเป็นคนสอนงานพวกคุณ ถ้าคุณอยากให้ฉันเลิกยุ่งกับคุณก็รีบศึกษางานตามคำสั่งของท่านประธานสิ อีกไม่ถึงปีพวกคุณก็จะเรียนจบแล้ว จะได้กลับมาบริหารงานไม่ใช่ทำตัวว่างงานอยู่แบบนี้!'
"ให้ฉันไปนั่งอยู่หน้าคอมตั้งแต่เช้าจนค่ำฉันไม่เอาหรอก ฉันไม่ชอบ!"
"แต่นั่นมันหน้าที่ของคุณ คุณมีตำแหน่งงานเป็นผู้บริหารหรือคุณอยากจะไปทำงานฝ่ายผลิตล่ะ!"
"ฉันมีงานของฉันที่ฉันทำอยู่แล้ว แล้วมันก็หาเงินให้ฉันมานานหลายปี ส่วนเธอเพิ่งจะเข้ามาได้แค่ปีเดียวอย่าทำเป็นรู้ดีนักเลย"
"ตำแหน่งงานของฉันถึงฉันจะทำงานได้แค่ปีเดียวแต่ฉันก็ศึกษางานย้อนหลังมาหลายปีเหมือนกัน มันทำให้ฉันได้รู้ว่าพวกคุณมันไม่เอาไหน ล้างผลาญครอบครัวของคุณต่อปีไม่ต่ำกว่า 20 30 ล้าน!"
"ก็ในเมื่อมีเงินก็ต้องใช้ จะเก็บไว้ทำไม?"
"คุณปล่อยฉันก่อนได้ไหม"
"ไม่! จะว่าไปเธอเองก็หน้าตาดีนะ หน้าอกหน้าใจก็ไม่ธรรมดาหุ่นก็ดีเอวก็คอดสะโพกก็งาม เมื่อกี้ไอ้เวย์มันทำอะไรเธอบ้าง จับตรงนี้ไหม?"
"ว้าย! คุณวิน!"
คุณวินจับมือฉันทั้งสองข้างด้วยมือเดียว ส่วนอีกมือบีบเข้าที่หน้าอกของฉันเต็มแรงจนฉันสะดุ้งเฮือก เขาบีบเคล้นแม้ฉันจะใส่เสื้อคลุมอีกชั้นแต่ยังไงก็โนบราอยู่ดี
"อะไรกันหัวนมแข็งแล้วเหรอ? ดีขอดูหน่อย"
"ไม่! คุณวิน!! ถ้าฉันหลุดไปได้ฉันจะฆ่าคุณ!"
"น่ากลัวอะ กลัวจังเลย หึ! ก่อนจะฆ่าฉันโดนฉันไปทีอาจจะติดใจจนเรียกผัวคะ ผัวขาก็ได้นะ ฉันบอกเอาไว้ก่อนว่าลีลาของฉันไม่ธรรมดา ฉันสามารถใช้นิ้วให้เธอเสร็จได้ภายใน 1 นาทีเลย"
"กรี๊ดดด ไอ้โรคจิต! พวกคุณมันบ้าทั้งพี่ทั้งน้อง! ฉันจะฟ้องท่านประธานพวกคุณโดนหมายหัวแน่!"
"คิดว่าฉันต้องกลัวใช่ไหม ขนาดพ่อยังสั่งฉันไม่ได้แล้วเธอเป็นใคร เอาเถอะลองสักหน่อยก็ดี ฉันให้เธอเลือกว่าจะทนหรือว่าจะลาออกไป!"
คุณวินเปิดกระโปรงฉันแล้วเกี่ยวรั้งกางเกงของฉันลงมา พอฉันจะถีบเขาก็โถมทับตัวฉันกระชากกางเกงของฉันจนขาด ฉันพยายามออกแรงดิ้นแต่ก็สู้แรงเขาไม่ได้ ตอนนี้คุณวินกำลังสะใจที่เห็นฉันดิ้นทุรนทุราย
"จะลาออกไหม?"
"มะ ไม่!"
"อ่าาา งั้นลองดู"
นิ้วกลางสอดเข้าไปในร่องรักที่ปิดสนิท ร่างกายของฉันผวาแถมยังเจ็บจนจะขาดใจ คุณวินกะซวกนิ้วใส่ฉันจนน้ำเมือกแฉะเยิ้ม
"อ๊าา~"
ฉันต้องพยายามอดกลั้นไม่ปล่อยเสียงออกมา ต้องทำเป็นเหมือนคนไม่รู้สึกรู้สาอะไร ฉันรับเงินจากท่านประธานมาแล้วเป็นล้านเพื่อเอาไปพัฒนาโรงเรียนฝึกบอดี้การ์ดของพ่อฉัน ให้กลับขึ้นมาดูดีอีกครั้ง
ถ้าไม่ติดว่าฉันรับเงินมาแล้ว ฉันจะไม่มีวันยอมให้พวกเขาทำอะไรรุนแรงและน่าเกลียดแบบนี้
"สิบ"
"เก้า"
"แปด"
"อ๊าา~ อื๊ออ"
"เจ็ด"
" หก"
"คุณวิน~ อ๊าาาา กรี๊ดดดด"
ซู่~~
"ถามจริงนี่ครั้งแรกของเธอใช่ไหมแสนดี!"
"อืออ~ เฮ้ออ"
"กระตุกขนาดนี้แม่ง!"
"พอใจหรือยัง ถ้าพอใจคุณแล้วก็ออกไปสิ!"
"สรุปเธอจะไม่ลาออกจริง ๆ?"
"ไม่!"
"อืม... สงสัยฉันต้องตามไอ้เวย์ลงมากระหน่ำเธอแล้วล่ะ หึหึ!"
"คุณจะบ้าเหรอแค่คุณคนเดียวฉันก็เสียวจะแย่อยู่แล้วนะ อุ๊ปส์!"
"อ้าว ยอมรับแล้วเหรอว่าเสียว"
จ๊วบ~
คุณวินยกนิ้วกลางขึ้นมาดูดชิมน้ำเมือกสีใสที่ติดอยู่ที่นิ้ว แถมเขายังวางมือลูบไปที่เป้ากางเกงของตัวเองโดยที่อีกมือยังคงจับฉัน
ล็อกเอาไว้เหนือหัว
- ผู้เขียน
