คุมรักวิศวะเพลย์บอย 3P

บทที่ 1 บอดี้การ์ดสาว NC ชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้และฉันเองก็เลือกเกิดไม่ได้เช่นกัน ฉันเรียนจบคณะบัญชีได้มาทำงานเป็นเลขาของท่านประธาน เจ้าของโรงงานนำเข้าอะไหล่รถยนต์ นอกจากฉันจะทำหน้าที่เป็นเลขา ฉันยังถูกคุณพ่อของฉันฝึกเรื่องทักษะการต่อสู้การใช้อาวุธจนฉันสามารถไปรับงานเป็นบอดี้การ์ดได้สบาย แต่ฉันก็เลือกที่จะมาทำงานที่นี่เพราะฐานเงินเดือนที่ฉันได้รวมทั้งตำแหน่งที่ฉันควบทั้งบอดี้การ์ดและเลขาส่วนตัวรายได้อยู่ที่หกหลัก ฉันทำงานกับท่านประธานได้ 1 ปีทุกอย่างดูราบรื่นดี แต่สิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกใจหายนั่นก็คือตำแหน่งงานที่ท่านประธานอยากให้ฉันทำเพิ่ม เพื่อแลกกับเงินเดือนอีกเท่าตัว นั่นก็คือดูแลลูกชายของท่านทั้งสองคน ร้อยวันพันปีฉันไม่เคยเห็นหน้าลูกชายของท่านประธานเลย เพราะทั้งสองไปสิงสถิตอยู่ที่คอนโดมิเนียม ไม่ค่อยกลับมาบ้าน เพราะมีปัญหาทะเลาะเบาะแว้งกับท่านประธานทุกครั้งที่มา คอนโด X ฉันขับรถมาจอดอยู่ที่ชั้น VIP คีย์การ์ดและกุญแจต่าง ๆ ท่านประธานส่งมอบให้ฉันเป็นที่เรียบร้อย ปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่ลูกชายของคุณท่านจะได้เรียน จากนั้นต้องมาศึกษางานกับฉันเพื่อทำงานกับท่านประธาน แกร๊ก! ทันทีที่ฉันเปิดประตูฉันก็พบกับความมืด มีเพียงเครื่องปรับอากาศที่กำลังทำงานตามด้วยเสียงก่นกระแทกของกิจกรรมบางอย่างดังอยู่กลางห้องรับแขก ปึก! ปึก! ปึก! “อ๊าา~ จุก~ พี่เวย์~ อ๊าาา พี่วินอย่าทำแรงค่ะ หมวยจุก~” ม่านตาของฉันเริ่มปรับสภาพได้ ตอนนี้ฉันเห็นเงาของคนสามคนกำลังผสมพันธุ์เหมือนกับหมาสองตัวแย่งชิงตัวเมีย สาวสวยนอนอ้าซ่าให้ผู้ชายทั้งสองรุมกระหน่ำทั้งรูหน้าและรูหลัง ทั้งสามไม่รู้เรื่องเลยว่าตอนนี้ภายในห้องมีสมาชิกใหม่อย่างฉันเข้ามา พอฉันจะขยับดวงตาของฉันก็ต้องเบิกโพลงด้วยความตกใจ เมื่อคุณวินลุกขึ้นสลับที่กับคุณเวย์ ปึก! ปึก! ปึก! ไม่น่าเชื่อว่าพวกเขาจะกระหน่ำกันขนาดนี้ ฉันเริ่มรู้สึกขนลุกอยากจะเป็นลมจนต้องสูดอากาศหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นก็ตัดสินใจค่อย ๆ ขยับตัวเองเดินไปหาสวิตช์ไฟ “อ๊าาา~ หลวมไปหน่อยแต่อร่อยอยู่ พี่วินผมขอประตูหลังบ้างข้างหน้าไม่ไหวหลวมฉิบหาย” “เออ! อ่าา~” อุบาทว์มากพูดออกมาได้ยังไง ไม่รู้ผู้หญิงคนนั้นจะเสียเซลฟ์มากแค่ไหนเพราะทั้งสองพูดจาใส่กันรุนแรง ตอนนี้สติของฉันกำลังจะหายจึงรีบเดินไปเปิดไฟจนห้องที่มืดสนิทสว่างโล่ง ไม่พอแค่นั้นฉันยังตรงไปยังหน้าต่างเปิดผ้าม่านจนแสงแดดส่องผ่านกระจกใส กรี๊ดดดด! “เฮ้ยเธอเป็นใครเนี่ย!” “เข้ามาได้ยังไง!” ทั้งคุณวินทั้งคุณเวย์ตกใจรีบกระโดดออกจากร่างของผู้หญิงคนนั้น ทั้งสองหยิบหมอนอิงมาปิดเป้าของตัวเอง แต่ไม่ทันหรอกฉันเห็นหมดแล้ว มะเขือของพวกเขาสองคนอันเท่าแขนเลย “สวัสดีค่ะคุณวิน สวัสดีค่ะคุณเวย์ ฉันชื่อแสนดีเป็นเลขาของคุณพ่อพวกคุณ และตอนนี้ฉันได้รับตำแหน่งใหม่คือการมาสอนงานพวกคุณ รวมทั้งเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของพวกคุณด้วยค่ะ” “เดี๋ยวนะ แล้วเข้ามาได้ยังไงใครอนุญาตให้เธอเข้ามา!” “คุณวินคะ ฉันเข้ามาด้วยคีย์การ์ดที่ท่านประธานมอบให้ค่ะ ส่วนเธอใส่เสื้อผ้าแล้วออกไปจากที่นี่ก่อนที่ฉันจะเรียกรปภ. ขึ้นมาลากตัวเธอออกไป” “อีบ้า! แกคิดว่าตัวเองเป็นใครมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน ที่นี่คุณวินกับคุณเวย์ใหญ่สุด!” “เท่าที่เห็นก็ใหญ่จริง ๆ ค่ะ ฉันเป็นคนชอบทานมะเขือยาว ชอบปลูกมะเขือยาวเอาไว้ที่บ้าน พอมาเจอมะเขือยาวของพวกคุณมันทำให้ฉันอยากกลับไปฟันต้นมะเขือที่บ้านทิ้งเลยค่ะ” “พูดบ้าอะไรออกไปได้แล้ว... แม่งหดหมดเลยกู” คุณวินขยับหมอนเล็กน้อยเพื่อเช็กขนาดอวัยวะเพศที่เริ่มหดตัว คุณเวย์ก็เช่นกัน ทั้งสองหันไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ แม้แต่ผู้หญิงคนนั้นก็รีบหยิบชุดนักศึกษามาใส่เหมือนกัน “เชิญออกไปจากที่นี่ค่ะ!” “ฉันไม่ไป! แกไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน คนที่จะไล่ฉันได้คือคุณวินกับคุณเวย์เท่านั้น!” “เชิญค่ะ!” ฉันเดินเข้าไปคว้าแขนของนักศึกษาสาวแต่กลับถูกเธอสะบัดออก มือน้อย ๆ กำลังจะง้างตบใบหน้าของฉันแต่ด้วยทักษะที่ฉันมีมันทำให้ฉันยกมือขึ้นบัง จากนั้นก็ต่อยเข้าหน้าของนักศึกษาคนนั้นเต็มแรง ไม่รู้ว่าฉันออกแรงมากเกินไปหรือเปล่าดูท่าจมูกของเธอน่าจะหัก ปัก! “โอ๊ยยยย! ฮืออ เจ็บ! ละ เลือด!! กรี๊ดดด” “เหี้ย! พี่วินน้องหมวยจมูกเบี้ยวเลยพี่!” “เออ! กูรู้แล้ว เธอหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ ถ้าคิดจะมาทำร้ายใครก็ไสหัวออกไป ไม่งั้นฉันจะไล่เธอออก!” “ต้องขอโทษด้วยนะคะ คนที่จะไล่ฉันออกได้คือท่านประธานเท่านั้น พวกคุณสองคนไม่ได้มีอำนาจที่จะสามารถไล่ฉันออกได้และที่สำคัญ พวกคุณทั้งสองต้องฟังคำสั่งฉันเท่านั้น!” “แล้วถ้าผมกับพี่ชายไม่ทำตามคำสั่งคุณล่ะ?” “ฉันจะรายงานพฤติกรรมของพวกคุณทั้งสองคนให้ท่านประธานทราบ เงินเดือนพวกคุณอาจจะลดลงมาเหลือเดือนละ 15,000 บาทเท่านั้นค่ะ” “โอ๊ะ! พี่วินเอาไงดี 15,000 บาท ไม่พอใช้นะผมบอกไว้ก่อน!” “แล้วมึงคิดว่ากูจะพอใช้หรือไง พอ ๆ เลิกทะเลาะกัน เธอไปนั่งรอในห้องครัวส่วนน้องหมวยคงต้องทำจมูกใหม่ เอางี้ค่าจ้างที่น้องมาเสียเวลารวมทั้งค่าทำจมูก พี่ให้น้อง 500,000 บาทน่าจะพอนะ แล้วก็ไม่ต้องแจ้งความล่ะ” “กรี๊ดดด พวกพี่ทำไมเหี้ยแบบนี้คะ!” “สรุปไม่เอาใช่ไหม?” “เอาสิ! ไม่เอาก็โง่แล้ว คิดว่าฉันจะมีปัญญาหาเงินไปแก้จมูกหรือไงไอ้ควาย!” “พี่วินน้องหมวยด่าพี่ว่าไอ้ควายอะ” “กูรู้แล้วมึงไม่ต้องย้ำ!”