ผ่อนคลายจิตใจ
หิมะสีขาวโพลนที่ตกลงมา เธอมาอยู่อเมริกาได้สองเดือนแล้ว ทุกอย่างนั้นผ่านไปด้วยดี คุณลุงคุณป้าของเธอ ต่างต้อนรับเธอแบบอบอุ่น หนูนิ่มปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมของที่นี่ได้ดีที่เดียว
“รินมานั่งทำอะไรตรงนี้ลูก เดี่ยวก็ไม่สบายหรอก”คุณป้าเกษราภรรยาของคุณลุงนพดล เดินตามหาหลานสาวที่กำลังนั่งมองหิมะตกอยู่ข้างนอก
“รินมานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยค่ะคุณป้า”เธอหันไปตอบคุณป้าของเธอ ทุกคนภายในบ้านต่างคอยดูแลเอาใจใสเธอ ตั้งแต่รู้ว่าเธอมีเจ้าตัวเล็ก
“ริน....หนูนะเหมือนนกที่สามารถโบยบินไปไหนก็ได้ แต่ต่างกับคนอื่นนะ ที่ต้องจมอยู่กับชีวิตที่เจ็บปวด ตอนแรกป้าก็ไม่เห็นด้วยหรอกนะกับความคิดของเปรม แต่เพื่อความสุขของหลาน ป้าก็ไม่สามารถที่จะคัดค้านอะไรได้ ชีวิตคนเราสั้นมากนะ ตอนนี้เรายังสามารถที่จะทำอะไรได้ ไปไหนก็ไปได้ อย่าเอาความเจ็บในอดีตมาทำร้ายตัวเอง”
“คุณป้า….”
“ไปทานของว่างกัน ปานี้เจ้าตัวเล็ก
