ฉันเจ็บแค่ไหน คุณต้องเจ็บมากกว่า 2
“หยุดทำไม”ราฟถามขึ้นเมื่อราจีฟหยุดเดินไม่ยอมเข้าไปในห้องพักของมารดา กว่าเขาจะลากมาโรงพยาบาลเล่นเอาซะเหนื่อยหอบ
“ผมไม่กล้าเข้าไปเจอคุณแม่….”ราจีฟก้มหน้าพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เขาเลวเกินกว่าจะที่เข้าไปสู้หน้ากับมารดาของเขาได้
“มึงรู้อะไรไหม...คนเป็นแม่นะต่อให้ลูกจะเลวแค่ไหนท่านก็ยังรับได้”ราฟพูดปลอบขึ้น ก่อนที่จะเดินให้กำลังใจราฟ แล้วพากันเข้าไปในห้อง
“แอดดดด”
“ราจีฟ!!ลูกแม่!!”คุณหญิงพิมพ์มาดาตกใจขึ้นเมื่อเห็นสภาพลูกชายคนเล็ก
“แม่….”ราจีฟโผเข้ากอดมารดาทันที
“ราจีฟ...ทำไมสภาพลูกถึงเป็นแบบนี้ ลูกหนีออกจากโรงพยาบาลมั้ย แม่เป็นห่วงลูกมากเลยนะ”
“แม่...ผมขอโทษ ฮือออ ผมขอโทษแม่ ผมผิดไปแล้ว ฮือออ”
“โถ....ราจีฟลูก สิ่งทีมันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไปเถอะ แม่ยกโทษให้เรานะราจีฟ กลับมาเป็นราจีฟลูกชายคนดีของแม่นะ”
“คับแม่...ผมรักแม่นะ ถึงแม้ผมจะเลวมากขนาดไหน แต่ผ
