คำเตือน🔞
นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาบางส่วนที่ไม่เหมาะสม ความรุนแรง เพศ และการใช้ภาษาผู้อ่านที่รักควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่า 18 ควรหลีกเลี่ยง
นิยายเรื่องนี้ไม่ได้มีเจตนาแนะนำ หรือชักจูงแต่อย่างใด ถ้าหยาบคายเกินไปก็ขออภัยในที่นี้ด้วยนะคะ🙏🏻
⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️
"แพรวาเสร็จหรือยัง เดี๋ยวเฮียไปเรียนสาย" (ผมตะโกนเรียกน้องสาวที่ยังแต่งตัวไม่เสร็จ อ้อ ผมชื่อพายุ อายุ21 เรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง มีน้องสาวที่ถีบผมออกมาก่อนแค่5นาทีชื่อแพรวาผมเป็นแฝดกับเธอ และมีน้องชายที่เกิดหลังผมกับแพรวาชื่อ สิงหา อายุ18 ปี )
"เสร็จแล้วค่ะ เฮียไม่เห็นต้องรีบขนาดนั้นเลย บ้านมิรินอยู่ข้างๆนี้เอง" (ที่จริงเฮียพายุเร่งฉันเพราะจะไปรับมิรินต่างหาก )
"ยังจะมาเถียงเฮียอีก ถ้าเฮียไม่เรียกคงจะแต่งตัวอีกเป็นชั่วโมงหละมั้ง ไปเรียนนะไม่ได้ไปถ่ายแบบ"
"เฮียอ่ะ ก็หนูเป็นผู้หญิงหนิก็ต้องแต่งตัวนานสิคะ เฮียเป็นผู้ชายจะรู้อะไร"
"สองพี่น้องนี้เถียงอะไรกันอีกครับ" (พยัคฆ์เดินลงบันไดมาก็ได้ยินเสียง 2 พี่น้องคุยกันเสียงดังจนขึ้นไปถึงชั้นบน)
"ป๊าคะเฮียพายุดุแพรวาค่ะ"
"เราทำอะไรให้พี่เขาดุหละ" (พยัคฆ์ถามลูกสาวที่เดินเข้ามาอ้อนเขา)
"ดุอะไรครับป๊า ผมแค่เร่งให้แต่งตัวเร็วๆ เดี๋ยวไปเรียนสาย " (ผมรีบบอกป๊าก่อนที่ยัยแพรวาจะบอก)
"เฮียเขาจะรับไปมิรินค่ะป๊า ทำอย่างกับมิรินอยากให้เฮียไปรับงั้นแหละ เขามีคนไปรับแล้วค่ะ" (แต่ผมพูดก่อนก็เท่านั้นเพราะยังไงเธอก็บอกป๊าผมอยู่ดี มิริน คือลูกสาวคนโตของเพื่อนม๊า เธออายุ21ปี แล้วยังมีลูกสาวคนเล็กชื่อ รสา อายุ 18 ปีที่ชอบเต๊าะผมตั้งแต่เด็กจนโต )
"รู้ได้ไง มิรินบอกรึไง"
"มิรินเป็นเพื่อนหนูนะคะ หนูก็ต้องรู้สิเขามีแฟนอยู่แล้วเฮียไม่ต้องตามจีบให้เสียเวลาหรอกค่ะ"
"ยัยเด็กแก่แดด" (ผมยีหัวน้องสาวก่อนจะยิ้มมุมปากให้ม๊าที่เดินมากับลูกชายคนเล็ก )
"รอยยิ้มนี้ได้ป๊ามาเต็มๆเลยนะพายุ"
"บอกแล้วไงว่าลูกชายป๊าก็ต้องถอดแบบมาจากป๊าหมดสิครับ ทั้งความหล่อ ทั้งรอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ไม่งั้นพิมพ์จะหลงเฮียหรอ" (ป๊าผมพูดกับม๊าเพราะมากตั้งแต่จำความได้ ป๊าผมโคตรหลงม๊าชิบหาย)
"รอยยิ้มของคนเจ้าเล่ห์ล่ะสิไม่ว่า"ม๊าผมรีบสวนป๊าทันควัน
"แล้วผมหละครับหล่อเหมือนป๊ามั้ย" สิงหาที่เดินตามม๊าผมมารีบมากอดแล้วกับเสียงอ้อนกับม๊า
"นายหล่อนะสิงหา แต่หล่อน้อยกว่าเฮียพายุของฉัน สวัสดีค่ะลุงพยัคฆ์ป้าพิมพ์"รสาเข้ามาทันสิงหาพูดพอดี
"สวัสดีลูก/ฉันไปเป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ อย่ามาพูดมั่วๆนะ" ผมรีบพูดแทรกเพราะรู้สึกหงุดหงิดกับยัยเด็กนี่
"ก็รสาพูดผิดตรงไหน เฮียเป็นเฮียของรสา หรืออยากเป็นมากกว่าเฮียคะ" ฉันได้โอกาสก็รีบเต๊าะพี่เขาทันที
"ยัยเด็กแก่แดด ปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมริอาจอยากโตก่อนวัยหรอ"
"เฮียดุจังค่ะ " คำพูดเหมือนจะรู้สำนึกแต่หน้าตาไม่ได้สลดเลย
"ถ้ารู้ว่าดุก็อย่ามายุ่ง" ผมชักสีหน้าไม่พอใจใส่เธอ
"พายุ ทำไมพูดกับน้องแบบนั้นล่ะลูกไม่น่ารักเลย รสาทานข้าวมาหรือยังมาทานกับป้าสิ"
"ทานมาแล้วค่ะ รสาว่าจะมาขอติดรถเฮียพายุไปโรงเรียนด้วยได้มั้ยคะ พอดีป๊ากับม๊าไปต่างประเทศแล้วรถที่บ้านก็เสียด้วยค่ะ"
"ได้สิจ้ะลูกทางผ่านพี่เขาพอดี พายุไปส่งน้องด้วยนะลูก"
"พี่พายุคะ รสาขอติดรถไปลงโรงเรียนด้วยหน่อยนะคะ" ฉันรีบเข้าไปออดอ้อนพี่เขาทันที
"หนักรถ" (ผมรีบตอบรสาออกไปส่งๆแล้วก็ไม่ได้มองหน้าเธอ)
"พายุ ทำไมพูดกับน้องแบบนั้นอีกแล้ว ทางผ่านเราไม่ใช่หรอแค่แวะไปส่งน้องเอง"
"ใช่ เราเป็นพี่ชายนะดูแลน้องหน่อยพายุ "
"ทำไมป๊ากับม๊าต้องชอบให้ผมไปส่งยัยเด็กนี่ด้วยครับ"
"พายุ !มันน่าตีจริงๆลูกคนนี้ พูดจากับน้องให้มันดีๆหน่อยเราเป็นผู้ชายนะ พูดจาไม่สุภาพไม่เป็นสุภาพบุรุษเลย น้องเขาเป็นลูกสาวเพื่อนแม่นะ ถ้าโอมกับอันเขาอยู่เขาคงไปส่งลูกเขาแล้วแหละ แต่เขาไปต่างประเทศไง น้องก็บอกอยู่ว่ารถที่บ้านเสีย"
"รสาไม่ต้องไปกับเฮียหรอก เดี๋ยวมึงไปพร้อมกูก็ได้"
"แต่วันนี้รสาใส่กระโปรง จะให้นั่งซ้อนท้ายบิ๊กไบค์ของสิงหาได้ไง เดี๋ยวเราไปกับพี่ตินก็ได้"
"ทำไมมึงต้องไปกับมันด้วยวะ กูบอกว่ากูจะไปส่งไง"
"ก็เราบอกว่าเราใส่กระโปรงเราไม่ชอบนั่งบิ๊กไบค์ เดี๋ยววันหลังเราไปกับนายก็ได้โอเคมั้ย"
"กูไม่ค่อยโอเค"
"สิงหาคมนายอย่าเอาแต่ใจได้ไหม ฉันไปแล้วนะเดี๋ยวเข้าเรียนสาย"
"สิงหา มึงไม่ได้ยินหรือไงเขาบอกว่าไม่อยากซ้อนท้ายบิ๊กไบค์ เขาอยากนั่งรถสบายๆ ไปกับแฟนเขา" ไอ้น้องชายผมนี่ก็อีกคนไม่รู้จะอยากไปส่งเขาทำไมนักหนา คนตัวเล็กมองหน้าผม
"เฮียทำไมชอบยัดเยียดรสาไปให้คนอื่นจังคะ รสาไม่ได้เป็นแฟนกับพี่ตินสักหน่อย" ถึงฉันจะเต๊าะพี่เก่งฉันก็เสียใจเป็นเหมือนกัน ฉันน้ำตาคลอเบ้าก่อนจะรีบวิ่งออกไป
"พายุพูดอะไรไม่รักษาน้ำใจน้องเลย น้องร้องไห้วิ่งไปโน่นแล้ว" ม๊าต่อว่าผมเฉย
"ใช่ค่ะ เฮียทำไมชอบไล่น้องรสาจังคะ น่าสงสารน้อง แทนที่จะได้ไปกับเราน้องยังต้องวิ่งไปหาไอ้พี่ตินข้างบ้านอีก เขายิ่งเจ้าเล่ห์อยู่ด้วย" (ผมไม่พูดอะไรรีบเดินไปขึ้นรถแล้วร้องถามน้องสาวที่เอาแต่นั่งกอดอกเบ้บปากใส่ผม)
"สรุปจะไปไหมแพรวา ถ้าไม่ไปเฮียจะไปแล้วนะ"
"แพรวาไม่อยากไปกับคนใจร้ายอย่างเฮียเลย ป๊าคะแพรวาว่าป๊าต้องซื้อรถให้แพรวาแล้วนะคะ แพรวาจะได้รับน้องรสาไปด้วย" แพรวาหันไปบอกป๊าแล้วมองค้อนผม
"เอาไว้หนูอายุ 20 ก่อนนะเดี๋ยวป๊าจะซื้อให้โอเคมั้ย"
"โอเคค่ะ "แล้วแพรวาก็ขึ้นรถออกมากับผมซึ่งต้องขับผ่านบ้านของรสาแล้วก็ติน มองเห็นรสากับตินยืนคุยกันอยู่หน้าบ้าน เหมือนไอ้ตินยื่นมือมาเช็ดน้ำตาให้รสา
"ยัยเด็กใจแตก อายุแค่18 ก็มายืนให้ผู้ชายจับเนื้อจับตัวอยู่ได้" ผมบ่นพึมพำก่อนจะบีบแตรรถเสียงดังใส่รสากับไอ้ติน จนรสาตกใจจนทำให้ไอ้ตินรีบดึงรสาหลบจากทางรถผมวิ่งไป ทำให้ทั้งคู่เหมือนยืนกอดกัน
"จะไปโรงเรียนไม่ใช่หรอ มาขึ้นรถสิ" รสาพอได้ยินผมเรียกเธอก็รีบมาขึ้นรถทันที
"รสาไปกับพี่ที่ตินดีกว่าค่ะ หนักรถเฮียไม่ใช่หรอคะ"แล้วฉันมีสิทธิ์อะไรไปงอนให้เขาด้วยเนี่ย
"ตามใจ อย่าแวะข้างทางก่อนถึงโรงเรียนหละ" ผมหมั่นใส้หน้าไอตอนมาก แม่งโคตรขิงว่ะ
@พายุ
หลังจากที่ยัยเด็กนั่นบอกว่าจะขึ้นรถกับไอติน ผมก็ขับรถออกมาด้วยความเร็ว ไม่ช้าก็ถึงมหาวิทยาลัย
"ไงกว่าจะมาได้นะมึง" ไอ้รามเพื่อนผมแซวทันทีที่เห็นหน้า
"อย่าบอกนะว่าไปเอากับเด็กจนเช้า แล้วมาสาย" ไอ้นี่ก็อีกคนรู้ดีไปหมด
"มึงพูดอย่างกับไปนอนอยู่ใต้เตียงกูเลยนะไอ้สัสวิน"
"แล้วจริงเหมือนมันพูดไหมล่ะ"
"ไอ้รามไอ้วินมึงจะเค้นถามเอาอะไรกับกูนักหนา เออ กูไปนอนกับเขามาแต่ไม่ได้ค้างด้วยแค่ one night stand"
"แ***กูเกลียดความสัมพันธ์มึงแบบนี้มากเลยไอ้พายุ หล่อเลือกได้ว่ะสัส"
"ทำไงได้วะก็คนมันหน้าตาดี รูปหล่อ พ่อรวยแถมค..ย72ใครๆก็ต้องอยากขึ้นเตียงด้วยป่ะวะ"
"ดูมึงจะภูมิใจไอ้พายุน้อยของมึงมากเลยนะ"
"size 72 นี่มึงเรียกพายุน้อยหรอวะ อนาคอนด้ายักษ์ชัดๆ เรียกซะของกูหดเหลือ50เลย"
"มึงนี่แ***งกวนตีนไอ้พายุ "
"เดี๋ยวกูมาไปดูดบุหรี่แป้ปนึง" ผมบอกไอ้เพื่อนสองตัวนั่นก่อนจะออกมาสูบบุหรี่ในห้องน้ำ ขณะที่ยืนสูบบุหรี่ก็ได้ยินเสียงคู่ชายหญิงกำลังประสานเสียงครางเร่าร้อนกันอยู่ของห้องน้ำหญิงที่อยู่ติดกันของอีกฟาก
"แม่งห้องน้ำม.ก็ไม่เว้นหรอวะ เล่นครางดังขนาดนี้เลยหรอ" ผมหมั่นไส้จึงถีบผนังกระแทกไปหนึ่งที
ดูดบุหรี่เสร็จผมก็จัดการธุระส่วนตัวเสร็จก็รีบออกมาจากห้องน้ำ ทำให้ชนเข้ากับมิริน ที่เดินออกมาจากห้องน้ำหญิงที่ห้องอยู่ติดกัน