"รสา！อย่าดื้อนะ ไหนบอกจะไม่ดื้อกับเฮีย"
"รสาไม่อยากให้ไปนี่คะ รสากลัวฟ้าร้อง เฮียบอกรสาแล้วว่าจะนอนกอดรสาทั้งคืน ถ้าไม่งั้นเฮียก็ต้องเอายานอนหลับมาให้รสา รสาถึงจะปล่อยเฮียไปกับพวกพี่ราม"
"ไม่ได้เด็ดขาดนะรสา ที่เฮียพูดไปไม่ฟังกันเลยใช่ไหม บอกว่ามันอันตรายไม่ให้กินไง"
"รสาไม่อยากอยู่คนเดียวหนิคะ ถ้าไม่ให้รสากินยาเฮียก็ต้องให้รสาไปด้วย"
"จะไปด้วยได้ไง พวกไอ้รามก็รู้สิว่ารสาอยู่ที่นี่กับเฮีย เฮียสัญญาว่าจะไม่ไปกับพวกมันเชื่อเฮียนะ"
"ก็ได้ค่ะ"
"ล็อคประตูไว้แล้วห้ามเปิดเด็ดขาด ถ้าเฮียไม่บอกให้เปิด เข้าใจไหม"
"ค่ะ เฮียอย่าออกไปนานได้ไหมคะ รสากลัวฟ้าร้อง "
"โอเค ตกลงฉันได้เธอเป็นคู่นอนหรือได้ลูกกันแน่ทำไมขี้งอแงแบบนี้"
"ชิ！รีบออกไปเลยค่ะ" ฉันปล่อยมือออกจากลูกชายเฮียแล้วลุกขึ้นไปจุ๊บปากเขาเบาๆก่อนจะยิ้มให้ แล้วรีบเดินไปล็อคประตูก่อนจะเดินกลับมาที่ตู้เสื้อผ้า
"ทำไมเสื้อเฮียมีแต่ตัวใหญ่ๆจัง
