“มีอะไร” นักรบขมวดคิ้วเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย เมื่อเห็นสีหน้าที่ดูเป็นกังวลของหญิงสาว
“ท่านประธานคะ ฉันขอกลับก่อนนะคะ พอดีว่าฉันมีธุระต้องไปทำต่อค่ะ” จอมใจตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรน
“อือ”
“ขอตัวก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ” มือบางรีบเก็บข้าวของขึ้นมาถือเอาไว้พลางเอ่ยกับชายหนุ่ม ก่อนที่เธอจะเดินออกไปจากห้องทำงานอย่างรวดเร็ว จอมใจรีบออกมาเก็บกระเป๋าสะพายของตัวเองและจ้ำอ้าวเดินตรงไปยังลิฟต์ตัวหรูทันที
ร่างเล็กลงมายืนรอรถแท็กซี่อยู่ได้ไม่นานสักเท่าไหร่ รถคันสีเขียวเหลืองก็ขับมาจอดสนิทลงตรงหน้าหญิงสาว
เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง จอมใจมาถึงบ้านเช่าในเวลาต่อมา ร่างเล็กเดินเข้ามาในบ้านเช่าของจารวีที่ดูเก่าๆ ร่างอวบอิ่มรีบวิ่งเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว
จารวีนั่งอยู่บนพื้นกลางบ้านกำลังร้องห่มร้องไห้ โดยมีชายแก่ยืนโอนเอนทรงตัวไม่อยู่ยืนตะโกนใส่สาวแก่อยู่
“ลุงทิน! ทำไมถึงทำแบบนี้อีกแล้ว” จอมใจตะคอกใส่ช
