รู้แค่เราสองคน
538 คำ
“แสบเหมือนกันนะเราเนี่ย ไอ้ชวามันคงไม่รู้สินะ ว่าลูกสาวดื่มเหล้าเป็นแล้ว”
“พ่อน่ะ! ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับหนูตั้งหลายอย่างเลยหละค่ะ อืม...ไม่สิ! ต้องบอกว่าไม่รู้สักเรื่องถึงจะถูก แต่ถ้าเป็นเรื่องแม่เลขานั่น คงจะรู้ดีสุด ๆ”
เจ้าหล่อนทำเสียงประชดประชัน ก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่มไปอึกใหญ่
“เราเนี่ย...ชอบไปจับผิดพ่อเขาหนะ ฮ่า ๆ”
ชายหนุ่มว่าพลางหัวเราะชอบใจ แล้วยกแก้วไวน์ขึ้นจิบ
“แล้ว...อาภูล่ะคะ? ตอนนี้...คบอยู่กี่คน...หนูถามได้ใช่มั้ย?”
เธอถาม พลางจ้องหน้าเขา เฝ้ารอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ
“อาเหรอ? ไม่ได้คบใครจริงจังหรอก สงสัย...ยังไม่เจอคนที่ถูกใจละมั้ง...”
เขาตอบพลางยกเหล้าองุ่นขึ้นดื่มอีกอึก ขณะใช้สองตาคมกริบ จ้องสบตาเด็กสาวอย่างวาววับ ร่างกายเริ่มรู้สึกกระสับกระส่ายร้อนเร่าขึ้นมา
เมื่อเจ้าหล่อนเองก็มองกลับมาด้วยแววตาที่ยั่วยวนเล็กน้อย แต่ใบหน้าที่แสนจะน่ารักนั้น กลับไม่ทำให้การแสดงท่าทีของเธอ ดูเหมือนกับนางเสือร้ายที่จ้องจะจับผู้ชายกินหรอกนะ มันกลับดูราวกับลูกแมวน้อยแสนอ้อนซะมากกว่า
และเธอก็กำลังทำให้เลือดลมในกายแกร่งกำยำของภูระพัท สูบฉีดไปทั้งร่างแล้ว
“อาภูถึงได้ยังโสดอยู่แบบนี้สินะคะ! สงสัยผู้หญิงคงผิดหวังกันครึ่งค่อนประเทศแน่”
เมทิดาพูดพลางยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ แล้วยกแก้วไวน์ขึ้นกระดกลงคอ ไปจนหมดแก้ว
“นี่ดื่มเก่งขนาดนี้เลยเหรอเมย์ ไม่กลัวจะเมา หรือไงน่ะ ต้องค่อย ๆ จิบสิ”
เขาว่าพลาง หยิบขวดไวน์ขึ้นมาเติมใส่แก้วให้เธออีกครั้ง
“ไม่กลัวหรอกค่ะ หนูคอแข็งนะคะอาภู ดื่มได้ทั้งคืนเลยหละ แต่ว่า...เรื่องนี้เราต้องรู้กันแค่สองคนนะคะ ห้ามบอกคุณพ่อเด็ดขาด”
สาวน้อยพูดเสียงหวาน แล้วยิ้มโปรยเสน่ห์ เล่นหูเล่นตาอย่างน่ารักใส่เพื่อนพ่อมาดหล่อตรงหน้า จนเขาต้องอดยิ้มออกมาอย่างกระชุ่มกระชวยไม่ได้
“หึ! เรานี่มันร้ายจริง ๆ นะยัยเมย์ ดูภายนอกออกจะหวาน ๆ อาไม่นึกว่า จะก๋ากั่นขนาดนี้”
หนุ่มใหญ่เอ่ยอย่างอารมณ์ดี รู้สึกกระปรี้กระเปร่ามากที่ได้ใช้เวลาอยู่กับเด็กสาวอย่างเธอ
“อาภูไม่รู้อะไร หนูน่ะ ไม่ใช่ลูกคุณหนูใสซื่อบริสุทธิ์ อะไรทำนองนั้นหรอกนะคะ แบบนั้นน่ะ! มันน่าเบื่อจะตาย...แต่คุณพ่อคงอยากให้หนูเป็นเด็กเรียบร้อยว่านอนสอนง่าย หึ ๆ”
เมทิดาพูดไปก็ดื่มไวน์ไปอย่างเอร็ดอร่อย จนเหล้าสีแดงเข้มหกจากปากแก้ว ไหลรดลงที่มุมปากอิ่มเอิบของเธอ มาถึงปลายคางกลมมนและลำคอยาวระหง
ทำเอาคนนั่งมอง ถึงกับใจสั่นร้อนรุ่มไปทั้งกายแกร่ง แววตาร้อนแรงจดจ้องใบหน้าสะสวยนั้น
ราวกับอยากจะจับเธอกินซะให้จงได้
- ผู้เขียน
