พิมพ์พลอยยืนรอรถของเพื่อนที่กำลังแล่นเข้ามาจอดในบ้าน พร้อมกับเห็นสีหน้าหงุดหงิดของเพื่อนก็เข้าใจได้ทันทีว่าเพื่อนเป็นอะไร
“ผัวแกนี่มันโคตรเลวเลยยายพลอย ทนอยู่ได้ไงวะ” ต้องตาเป็นเดือดเป็นร้อนอยากให้เพื่อนสาวหย่าไปให้จบ ๆ คิวถัดไปจะได้เข้ามาสักที เธอเองก็รออยู่เช่นกัน
“ทนอยู่นี่แหละไง แล้วว่าแต่ต้องเถอะมาหามีอะไรหรือเปล่า” พลอยถามเพื่อนด้วยใบหน้าซีดเซียว ทำให้ต้องตาต้องชวนเข้าบ้านกลัวจะเป็นลมไปก่อน
“เข้าไปคุยในบ้านเถอะ ฉันซื้อโจ๊กมาให้แกทาน ได้ข่าวว่าโดนโจรขึ้นบ้านเหรอ...มันปล้ำแกหรือเปล่า” ขณะที่เดินไปคุยไปนั้น เมื่อเข้ามาในตัวบ้านถ้อยคำว่าปล้ำดังขึ้นอย่างตื่นตระหนกทำให้สามีของพิมพ์พลอยหันมามองด้วยแววตาขุ่นเคือง
“ไม่...ไม่ได้ปล้ำแค่จะเอามีดแทง” พิมพ์พลอยสีหน้าเจื่อน เมื่อเพื่อนพูดเหมือนซ้ำเติมแต่ก็เข้าใจว่าเพื่อนเป็นห่วงจึงไม่ได้ว่าอะไร
“อ่าวแล้วไม่มีใครอยู่บ้านเลยหรือไง อยู่กับลูก
