ชิ!
“ก็แค่ทหารกระจอก ๆ จะสู้อะไรกับนักธุรกิจเงินถุงเงินถังอย่างเขา” เมื่อดูถูกไอ้หน้าหล่อนั่นได้ ก็สตาร์ทรถออกไปจากบ้านของเธอด้วยความหงุดหงิดใจ
พิมพ์พลอยเห็นเขาแล้วแต่ไม่คิดจะทักทาย เพราะไร้ประโยชน์ใดจะพูดกัน ที่ยอมให้เข้ามาหาลูกก็นับว่าดีมากแล้ว ทั้งที่ไม่อยากเกี่ยวข้องด้วยตลอดชีวิต
เธอมองจนรถคันนั้นจากไปแล้วก็หันมาพูดกับคุณนักรบหลานชายของเพื่อนคุณตา ที่อาสาช่วยดูเรื่องก่อสร้างคาเฟ่เล็ก ๆ ให้กับเธอ
“ขอบคุณคุณนักรบมากนะคะ วันนี้พลอยได้เปิดหูเปิดตาแยะเลย ทั้งแบบที่คิดไว้กับแบบที่เพื่อนคุณนักรบเสนอมาถูกใจพลอยมากเลยค่ะ” เธอไม่เคยทำอะไรใหญ่แบบนี้เลย หากได้คนที่มีความรู้มาปรึกษาย่อมดีกว่าลงมือจ้างช่างที่ไม่มีความรู้ แล้วเอาเงินไปละลายน้ำ รวมทั้งไม่ได้ของดีมีคุณภาพ
“ด้วยความยินดีครับ หากมีอะไรให้พี่ช่วยติดต่อมาได้เลย” ชายหนุ่มกล่าวอย่างยินดี
นักรบเป็นทหารอากาศติดยศร้อยเอกแล้วเรียบร้อย
