เดียร์ Talk
“นายคิงส์!!” ฉันร้องอุทานเสียงดัง เมื่อเจ้าของเสียงที่ฉันกลัวแทบตายคือผู้ชายคนนี้ นี่ฉันอุตส่าห์ปิดล็อกทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้วนะเขายังเข้ามาได้อีก “นายเข้ามาในห้องของฉันได้ยังไง!?”
“ก็ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย ปีนเข้ามาตรงระเบียงห้องของเธอแล้วก็ใช้ความสามารถพิเศษปลดล็อคประตูแค่นั้น ไม่เห็นจะยากอะไรเลย” เขาพูดออกมาอย่างไม่สะทกสะท้าน นี่ไม่รู้สึกอะไรเลยจริงๆ เหรอ เข้ามาในห้องคนอื่นอย่างกับเป็นห้องของตัวเองแบบนี้
“ปล่อยฉันนะ!” ฉันรีบผลักเขาออกไป เมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวฉันมีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวห่อหุ้มร่างกายอยู่
“จะอายทำไม? มากกว่านี้ฉันก็เห็นมาแล้ว” เขามองหน้าฉันแล้วกระตุกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“ไอ้ทุเรศ!” ฉันสบถด่าอย่างหยาบคาย ก่อนจะรีบเดินไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย แล้วเดินกลับออกมาอีกครั้ง “เมื่อไหร่นายจะเลิกเข้าออกห้องของฉันอย่างนี้สักที นี่มันไม่ใช่ห้องของนายนะ หัดมีมารยาทซะบ้าง”
