ตกเย็น
“คุณแม่ครับๆ กี่โมงแล้วครับ” ไทเกอร์วิ่งเข้ามาขณะที่เดียร์กำลังยืนช่วยพิงค์ทำอาหารอยู่ ท่าทางของแกดูร้อนรนมากจนน่าแปลก
“จะห้าโมงแล้วครับ” เดียร์มองนาฬิกาที่ข้อมือแล้วหันไปบอกกับลูกชาย
“คุณลุงบอกว่าจะมาหาผมที่เดิม เราไปกันเถอะครับ” เด็กน้อยเอ่ยพูดทวงสัญญาที่ได้พูดเอาไว้กับแม่ของตนเมื่อเช้านี้
“คุณลุง? ใครกันเหรอเดียร์” พิงค์เอ่ยถาม เพราะนอกจากคนในครอบครัวที่มาด้วยกันแล้วก็ไม่ได้มีใครมาด้วยอีก
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นใคร แต่เมื่อเช้าไทเกอร์ตื่นลงมาวิ่งเล่นข้างล่างคนเดียวแต่เช้า แกบอกว่าเจอกับคุณลุงคนนึงที่ออกมาวิ่งออกกำลังกายตอนเช้าเหมือนกัน และตอนเย็นก็นัดกันจะไปวิ่งกันอีก”
“แกก็เลยจะต้องไปดูให้เห็นกับตาว่างั้นว่าเป็นใคร”
“ใช่สิ แกก็รู้ว่าฉันไว้ใจใครง่ายที่ไหน ยิ่งกับลูกฉันยิ่งไม่ไว้ใจใครเลย” เดียร์บอก
“เรารีบไปกันเถอะครับคุณแม่ เดี๋ยวคุณลุงจะรอนาน”
“ดูเหมือนเราจะอยากไปห
