เช้าวันต่อมา
ไทเกอร์ตื่นแต่เช้าแล้วลงไปวิ่งเล่นที่ด้านล่างคนเดียว โดยที่ทั้งเดียร์และคนในบ้านยังไม่มีใครตื่น ไทเกอร์ถูกเลี้ยงมาเหมือนกับเด็กฝรั่งทั่วไป ให้หัดช่วยเหลือตัวเองตั้งแต่ยังเด็ก รู้จักระวังอะไรอันตรายหรือไม่อันตราย
ตุบ~
“โอ๊ะ! ไอแอมซอรี่” เด็กน้อยเผลอไปวิ่งชนกับใครบางคนโดยที่ไม่ระวัง จนตัวเองล้มกลิ้งล้มหงายไปอยู่กับพื้น และก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตาขอโทษอย่างเดียว
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” เสียงเข้มเอ่ยดังขึ้น ก่อนที่ร่างสูงกำยำจะย่อตัวนั่งลงแล้วสำรวจดูร่างกายของเด็กน้อยตรงหน้า เพราะเขาเองก็ไม่ทันระวังเหมือนกัน “ลุงขอโทษนะครับ หนูเจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
“ไม่เจ็บครับ” เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นประจันหน้ากับชายหนุ่ม ก่อนที่ใบหน้ากลมจะส่งยิ้มจางๆ ให้ “คุณลุงหล่อจังเลยครับ หุ่นดีด้วย”
“เหรอครับ หนูก็หล่อนะครับเนี่ย หน้ากลมเชียว” มือหนาลูบหัวเด็กน้อยแล้วโยกไปมาเบาๆ
“คุณลุงมาทำอะไรแถวนี้เหร
