พรึบ!!
ไฟถูกเปิดขึ้นจนสว่างจ้าเมื่อหญิงสาวก้าวเดินเข้าไปในห้องมืดที่ขังเจมส์เอาไว้ ตัวของเจมส์เมื่อดวงตากระทบกับแสงไฟก็ถึงกับหลุบหน้าก้มต่ำลงทันที ร่างกายของเจมส์เต็มไปรอยเขียวช้ำ แต่ไม่ได้ถูกซ้อม แต่เป็นเพราะเจมส์พยายามจะหนีออกจากที่นี่ต่างหาก ไม่ว่าจะทุบตีกำแพงพยายามถีบประตูเพื่อให้ตัวเองรอดพ้นจากพญามัจจุราช
แต่ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็คว้าน้ำเหลว เพราะห้องมืดแห่งนี้ถูกล็อกไว้อย่างแน่นหนา และภายนอกก็เต็มไปด้วยลูกน้องของพีทเต็มไปหมด
“เฮ้ยย ปลุกมันให้ตื่น” พีทหันไปบอกกับลูกน้อง
“ครับนาย” ลูกน้องของเขาเดินไปหยิบถังน้ำแล้วสาดเข้าไปที่หน้าของเจมส์จนเปียกชุ่ม
“เฮ้ยย เหี้ยไรวะ!!”
“หวัดดีเจมส์ ได้เจอกันอีกแล้วนะ สบายดีนะ” เดียร์เอ่ยทักทายคนตรงหน้าด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม แต่ภายใต้รอยยิ้มนั้นเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
“ตามีก็ดูเองดิว่าสบายรึเปล่า เป็นหมาลอบกัดเหรอวะจับกูมาแบบนี้”
“ว่าตัวเองก็เป็น
