เดียร์ Talk
“ฮึกก นะ นาย…?” เมื่อปรับสายตามองคนตรงหน้าดีๆ ฉันก็ตกใจมากเมื่อเห็นคนตรงหน้า
“ผมเอง..”
“นะ นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงพีท ละ แล้วนี่ฉัน…” ฉันรีบก้มมองสำรวจร่างกายของตัวเองทันทีเมื่อนึกขึ้นได้ เรื่องแบบนั้นมันยังไม่เกิดขึ้นใช่ไหม
“คุณปลอดภัยดีนะครับ พวกนั้นยังไม่ทันได้ทำอะไรคุณ” เมื่อได้ยินอย่างนั้นฉันก็โล่งใจขึ้นมาอีกหน่อย
“แล้ว…นายรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นั่น”
“เรื่องมันยาวน่ะครับ เอาไว้ผมค่อยเล่าให้ฟังอีกที ตอนนี้คุณเป็นยังไงบ้างครับ”
“เจ็บอยู่นิดหน่อยอะ เสื้อผ้าฉัน นายเป็นคนเปลี่ยนให้ฉันเหรอ” ฉันหันไปถลึงตาใส่คนตรงหน้า
“ปะ เปล่าครับ ผมให้แม่บ้านเป็นคนมาเปลี่ยนให้ ผมไม่ใช่คนฉวยโอกาสขนาดนั้นครับ”
“แล้วพวกนั้นล่ะ”
“ผมให้ลูกน้องจัดการหมดแล้วล่ะ ยังเหลือไอ้ตัวการที่มันหลอกคุณมาไง ผมยังไม่ทำอะไรมันเผื่อว่าคุณอยากจะเป็นคนจัดการมันเอง”
“ลูกน้อง? นี่มันเรื่องอะไรกัน ไห
